کتاب آرمان های سیاسی

درباره ی کتاب:
نمی خواهیم همه ی انسان ها مشابه هم باشند. نمی خواهیم الگو یا سرمشقی وضع کنیم که همه ی انسان ها با این یا آن شیوه به آن نزدیک شوند. این آرمان مدیران بی تحمل است. آموزگار بد می خواهد عقیده اش را تحمیل و مجموعه ای از شاگردان تولید کند که همگی جواب قاطع یکسانی به مساله ای مبهم و شک برانگیز بدهند. برنارد شاو معتقد است ترویلوس و کرسیدا بهترین نمایشنامه ی شکسپیر است. من با این عقیده مخالفم، ولی درست این است که از آن به عنوان نشانه ی فردیت یک شاگرد استقبال کنم؛ با این حال بیشتر آموزگاران چنین دیدگاه متفاوتی را برنخواهند تابید…
گزیده ای از کتاب:
در روزهای تیره و تار، انسان ها ایمانی روشن و امیدی مبتنی بر شواهد کافی و به آن شجاعت با متانتی نیاز دارند که پیامد اینهاست و باکی از سختی های راه ندارد. زمانه ای که در حال گذر از آن هستیم ایمان بسیاری از ما را تایید کرده است. می بینیم چیزهایی را که می پنداشتیم شر باشند به راستی شرند، و آشکارتر از هر زمانی می دانیم برای آنکه جهانی بهتر بر ویرانه های جهانی که اکنون خود را به ورطه ی نابودی می کشاند پدیدار شود انسان ها باید در چه جهاتی حرکت کنند. می بینیم که تعاملات سیاسی انسان ها با یکدیگر بر آرمان هایی کاملا اشتباه استوارند، و تنها با آرمان هایی کاملا متفاوت می توان مانع از این شد که تعاملات مزبور همچنان عامل رنج، ویرانی و گناه باشند.