کتاب گل های رنج

درباره ی کتاب:
منظومه ی گل های رنج احتمالا در سال 1851 و یا حتی 1849 آماده ی چاپ گردید. بودلر درباره ی سبک کار و اثر خود چنین می نویسد: « شما می دانید که من همواره برای ادبیات و هنر هدفی بیگانه با اخلاق قائلم و زیبایی مفهوم و سبک برایم بسنده است. اما خواهید دید که این کتاب نامش “گلهای رنج” خود گویای همه چیز است، حاوی یک زیبایی سرد و شوم است و با خشم و شکیبایی شکل گرفته. وانگهی دلیل ارزش مثبت آن همان چیزهای بدی است که درباره اش می گویند. این کتاب همه را به خشم می آورد… می گویند من از خلاقیت بی بهره ام و حتی شناخت خوبی از زبان فرانسه ندارم. می دانم که این کتاب با همه ی خوبیها و بدیهایش، راه خود را نزد فرهیختگان خواهد گشود و در کنار بهترین اشعار ویکتور هوگو، تئوفیل گوتیه و حتی لرد بایرون جای خواهد گرفت.
زبان بودلر رسا و فن شعر او دقیق است. اصالت و بدعت اثر او مرهون نکاتی است چون تازگی تصاویر؛ واقع گرایی زننده، که حاکی از علاقه ای بیمارگون به زشتی است؛ به کارگیری نماد؛ کاربرد منظم وزن و آهنگ؛ نثر شاعرانه در اشعار کوچک منثور. بی گمان بودلر پدر شعر مدرن است. امروزه بسیاری از او به عنوان بزرگترین شاعر فرانسه یاد می کنند. در عین حال که اشعار او گاه درونمایه ی رمانتیک و گاه واقع گرایانه دارد، وی از پیشگامان نمادگرایی (سمبولیسم) و فراواقع گرایی (سوررئالیسم ) به شمار می رود.