کتاب مگه تو مملکت شما خر نیس؟

درباره ی کتاب:
«تنها طنزی را طنز واقعی می دانم که به سود مردم باشد؛ چیزی که مرا به طنز نویسی کشاند، شرایط ناگوار روزگار بود… خلاصه این که طنز نوعی بروز خشم فرو خورده است که ریشه در محرومیت و فقر دارد…» عزیز نسین نویسندگی را از سال 1945 با مقاله نویسی در مجلات شروع کرد و نوشتن را تا پایان عمر ادامه داد. حاصل این سال ها ده ها عنوان کتاب در زمینه های داستان و رمان و نمایشنامه و شعر و داستان کودک و خاطرات است. او 23 جایزه معتبر ملی و بین المللی (اکثر در زمینه طنز) برده است و آثارش به بیشتر زبان ها ترجمه شده است.مجموعه حاضر گزیده ای است از بهترین داستان های طنز عزیز نسین که مترجم آن ها را از کل آثارش انتخاب و ترجمه کرده است.
گزیده ای از کتاب:
توی ده ما یه زنی هست بهش می گن شیرین خاتون؛ شعر می خونه، نامه می بره، نامه می آره، وساطت می کنه، چیز میز می فروشه؛ خلاصه هرکاری ازش بر می آد. دردمو به شیرین خاتون گفتم و اون هم به گلی گفت. خلاصه این که یه شب گلیو جلو در پشتی طویله شون دیدم. گفتم: گلی، لامصب، منو آتیش زدی که… آدم خودشو از عید تا عید نشون نمی ده؟… گفت: مگه نامادریم می ذاره… گفتم: آخر عاقبت این قضیه ی ما چی می شه… شنیده م می خوان شوهرت بدن به عارف پسر کل ممد… اگه زن عارف بشی، خودم می کشمت، اینو بدون… گفت: کی زن عارف می شه؟ گفتم: دختر، منو خون به جیگر نکن. بگو خاطر کیو می خوای پس؟ گفت: هیشکی… خاطر هیشکیو نمی خوام. گفتم: پس دردت چیه؟ گفت: یادته، یه روز، اون چند سال پیشا، یه مردی اومده بود دهمون یه چیزی رو سرش بود شبیه تاج خروس؟ گفتم: منظورت مامور مالیاته؟ فهمیدم. به اون چیزی هم که روی سرش بود کلاه مخملی می گن. گفت: از اون کلاه مخملیا یه دونه تو هم بخر، اینو گفت و دوید رفت توی طویله…