کتاب قرون وسطای اولیه

درباره ی کتاب:
از نظر رومی های قرن پنجم، «اروپا منطقه ی مستعمراتی عقب مانده ای بود که… عقایدش را از جوامع پیشرفته تر جنوب و شرق اخذ می کرد.» بیشتر اروپا – تمام مناطق واقع در شمال رود دانوب و شرق رود راین – طبیعت وحشی بود که در آن قبایل پراکنده ی بربرهای ژرمن سکونت داشتند. اما هزار سال بعد این طبیعت وحشی برای همیشه از دست رفته بود و قبایل ژرمن سکونت داشتند. اما هزار سال بعد، این طبیعت وحشی برای همیشه از دست رفته بود و قبایل ژرمن به ملت هایی چون انگلستان و فرانسه تبدیل شده و تمدن هایی از خود پدید آورده بودند که عقایدشان در تمامی این سیاره پراکنده می شد. این دوران یک هزار ساله که شاهد این دگرگونی بود قرون وسطی نام دارد.
قرون وسطی از حدود سال 500 میلادی به هنگام سقوط امپراتوری روم آغاز شد و تقریبا تا سال 1500 پس از میلاد دوام آورد، یعنی تا هنگامی که رنسانس آغاز شد. این دوره را به عنوان عصر فئودالیسم و عصر شوالیه گری نیز می شناسند، چرا که فئودالیسم نظام اقتصادی و سیاسی ای بود که بیشتر اروپا به ویژه بخش غربی آن، در این دوره در آن به سر می برد. شوالیه گری رسم و آیینی بود که جنگاوران زرهپوش و سواره، یا شوالیه ها چه در میدان نبرد و چه خارج از آن می بایست رفتار و سلوک خود را بر اساس آن تنظیم می کردند.
اصطلاح قرون وسطی را تاریخدان ایتالیایی فلاویو بیوندو در قرن پانزدهم برگزید.