کتاب قتل در زمین گلف

خلاصه کتاب قتل در زمین گلف اثر ملکه‌ جنایت
کتاب «قتل در زمین گلف»The Murder on the Links نوشته‌ی «آگاتا کریستی» اولین بار در مارس سال 1923 از سوی انتشارات داد، مید و شرکاء Dodd, Mead & Co در آمریکا و در همان سال در ماه می از سوی انتشارات The Bodley Head در انگلستان منتشر شد. این کتاب با سفر «آرتور هستینگز» Arthur Hastings یکی از دوستان نزدیک «هرکول پوآرو» Hercule Poirot، کارگاه برجسته‌ی بلژیکی از پاریس به لندن آغاز می‌شود. او با قطار سریع‌السیر کاله به لندن می‌رود که بسیار خلوت است و تنها یک مسافر دیگر دارد. مسافر دیگر قطار دختری جوان و با آرایشی کامل است که ظاهراً خواهرش را گم کرده است. «هستینگز» تمام مدت سفر را با این دختر جوان هم صحبت و در نهایت در ایستگاه قطار از او جدا می‌شود. «آرتور» زمانی که به خانه می‌رسد پس از سلام و احوال‌پرسی با «هرکول پوآرو» با نامه‌ای عجیب روبه‌رو می‌شود. این نامه‌ی اسرارآمیز از سوی فردی به نام پی. تی. رنالد فرستاده شده است. در این نامه از «هرکول پوآرو» برای حل ماجرای مهم و مرموزی درخواست کمک شده است. «آرتور هستینگز» و «هرکول پوآرو» پس از خواندن این نامه سریعاً وسایلشان را جمع می‌کنند و به فرانسه می‌روند. مواجهه‌ی آن‌ها با آقای رنالد ادامه‌ی داستان کتاب «قتل در زمین گلف» را شکل می‌دهد.
هرکول پوآرو، شخصیت اصلی داستان‌های جنایی
«هرکول پوآرو» شخصیت اصلی داستان کتاب «قتل در زمین گلف» یکی از معروف‌ترین چهره‌های خیالی ادبیات پلیسی است. او مردی باهوش و تیزبین با قد تقریباً یک ‌صد و پنجاه و سه سانتی‌متر، سری تخم‌مرغی شکل و چشمانی سبز رنگ است. او همیشه ظاهری بسیار تمیز دارد و به جزییات توجه‌ی می‌کند. او شخصیت اصلی بیش از نیمی از آثار «آگاتا کریستی» Agatha Christie نویسنده‌ی انگلیسی داستان‌های جنایی است. «آگاتا کریستی» در تاریخ 15 سپتامبر سال 1890 در دون شایر انگلستان به دنیا آمد. او زندگی پرفرازونشیبی داشت و توانست با انتشار آثار جنایی برجسته ادبیات انگلستان را مدیون خودش کند. او تحصیلات دانشگاهی را دنبال نکرد و به‌واسطه‌ی ازدواج با یک باستان‌شناس به سفرهای بسیاری رفت و از کشورهای گوناگونی بازدید کرد. او از دهه‌ی بیست میلادی نوشتن را آغاز کرد و در مدت‌زمان کوتاهی توانست آثار خواندنی و اسرارآمیزی به چاپ برساند. او در تاریخ 12 ژانویه سال 1976 درگذشت و از خودش ده‌ها کتاب و داستان به ارث گذاشت. براساس بیشتر آثار این نویسنده تاکنون چندین فیلم سینمایی و مجموعه تلویزیونی ساخته شده است. این نویسنده در میان خوانندگان فارسی زبان نیز از محبوبیت چشمگیری برخوردار است و تعداد زیادی از آثارش ازجمله «ورق‌ها روی میز»، «شرارتی زیر آفتاب» و «شرکای جرم» به فارسی ترجمه شده‌اند که نسخه‌ی الکترونیک آن‌ها هم در سایت و اپلیکیشن فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است.

ترجمه کتاب قتل در زمین گلف به زبان فارسی
کتاب «قتل در زمین گلف» نوشته‌ی «آگاتا کریستی» را انتشارات هرمس با ترجمه‌ی «محمدعلی ايزدی» در سال 1388 منتشر کرده است که در همین صفحه از فیدیبو برای خرید و دانلود موجود است. «محمدعلی ايزدی» مترجم کتاب‌های حوزه‌ی ادبیات پلیسی است و ترجمه‌ی آثار دیگر «آگاتا کریستی» ازجمله «قتلهای الفبايی» و «قطار ساعت ۴:۵۰ از پدینگتون» را در کارنامه‌ی کاریش دارد.
در بخشی از کتاب قتل در زمین گلف می‌خوانیم
بدون معطلی عازم کاونتری شدیم. پوآرو در تئاتر چیزی از کسی نپرسید. فقط برای نمایش‌های گوناگونی که بنا بود آن شب اجرا شود صندلی رزرو کرد. نمایشی که اجرا شد بی‌نهایت خسته‌کننده بود، یا شاید هم من خلقم خیلی تنگ بود و این‌طور به نظرم می‌رسید. گروه ژاپنی عملیات تعادلی خطرناکی انجام می‌دادند. هنرمندان مرد (مثلاً شیک‌پوش، با لباس‌های شب مایل به سبز و موهای روغن‌زده و برای دسته‌جمعی پا به زمین می‌کوبیدند و رقص‌های عجیبی می‌کردند. زن‌های آوازه‌خوان، چاق و درشت هیکل بودند و تا جایی که می‌توانستند با صدای بلند می‌خواندند. یکی از بازیگرهای شوخ سعی می‌کرد ادای آقای جرج رابی را دربیاورد، اما کاملا مشخص بود که از عهده این کار برنمی‌آید.

بالاخره شماره خواهران دالسی بالا رفت و آن‌ها روی صحنه آمدند. قلبم بدجوری به تپش افتاده بود. من او را دیدم… هردو بودند. هر دو خواهر، یکی با موهای تیره و دیگری با موهای خرمایی روشن، اما هر دو به یک اندازه بلند. دامنه‌ای کوتاه و پف کرده پایشان بود. هر دو فوق‌العاده زیبا بودند. شروع به خواندن کردند. صدایشان رسا و واضح بود، اما قدری زیر و تئاتری؛ با این حال جالب بود.

مدت کوتاهی که روی صحنه بودند حرکات جالبی را به نمایش گذاشتند. چندین حرکت آکروباتیک جالب کردند و کلماتی که در آواز به کار می‌بردند روشن و گیرا بود. وقتی پرده افتاد. جمعیت با کف زدن‌های طولانی و بلند آن‌ها را تشویق کردند. ظاهراً خواهران دالسی بلا در کارشان موفق بودند.

ناگهان احساس کردم دیگر نمی‌توانم آنجا بنشینم. رو به پوآرو کردم و گفتم – من باید بروم بیرون هوا بخورم.

حتماً برو دوست عزیز. من اینجا سرم گرم است. تا آخرمی مانم، بعد همدیگر را می‌بینیم. فاصله تئاتر تا هتل چند قدم بیشتر نبود. به اتاق نشیمن رفتم، دستور یک نوشیدنی دادم، نشستم و با آن مشغول شدم. همان‌طور که به بخاری داخل اتاق نگاه می‌کردم، ناگهان صدای باز شدن در به گوشم رسید؛ فکر کردم پوآروست. سرم را برگرداندم و در آستانه در چشمم به چهره سیندرلا افتاد. فوراً از جا برخاستم. نفس‌نفس‌زنان و بریده‌بریده گفت:

– من تو را آن جلو دیدم. تو و دوستت را. وقتی از تئاتر بیرون آمدی منتظرت بودم و تا اینجا تعقیبت کردم. برای چی آمدی اینجا… کاونتری؟ امشب آنجا چه کار می‌کردی. مردی که همراهت هست… همان کارآگاهی است که می‌گفتی؟

سیندرلا همان‌طور آنجا ایستاده بود و شالی که روی لباس مخصوص تئاترش انداخته بود کم‌کم داشت از روی شانه‌هایش به پایین سر می‌خورد. پریدگی رنگ چهره‌اش از زير رژ گونه‌ها و آثار ترس در طنین صدایش مشخص بود. ناگهان همه چیز دستگیرم شد…