کتاب فلسفه و تئاتر (یک دیباچه)

درباره ی کتاب:
رابطه ی میان فلسفه و تئاتر درون مایه ی اصلی نوشته های افلاطون و ارسطو و بسیاری از درام نویسان از آریستوفان گرفته تا تام اتوپارد را تشکیل می دهد. هر چند افلاطون در حکمی جنجالی نمایشنامه نویسان و بازیگران را به سبب تقلیدهای مشکوک شان از واقعیت از آرمانشهر خود تبعید می کند، ارسطو نشان می دهد که تئاتر، به ویژه تراژدی، در برانگیختن عواطف و درک خودمان نقشی اساسی دارد. علی رغم این گذشته ی غنی، در فلسفه ی معاصر چندان به بررسی رابطه ی تئاتر و فلسفه پرداخته نشده است. این نخستین کتاب در معرفی فلسفه و تئاتر است که در آن موضوعات و بحث های کلیدی تاریخچه ی فلسفه در رابطه با تئاتر بررسی می شوند. مطالعه ی این کتاب برای علاقه مندان به فلسفه، تئاتر و مطالعات مرتبط با آنها در حوزه ی هنر و علوم انسانی جذابیت های فراوانی دارد. این کتاب مجموعه ای از موضوعات، مسائل یا پرسش های فلسفی ای را ارائه می کند که در رابطه با تئاتر مطرح می شوند و به دنبال آن است که از مجموع آنها شمایی کلی و مقدمه ای جامع به دست آورد.