کتاب ع‍ل‍م‌ ه‍رم‍ن‍وت‍ی‍ک‌

علم هرمنوتیک وقتی به اصیل‌ترین ساحت‌هایش دست یافت که از انباشت فوت و فن‌های توضیح متن دور شد و کوشید مسئلهٔ هرمنوتیکی را درون افق برآورد کلّی از خودِ تأویل ببیند. بدین ترتیب علم هرمنوتیک متضمن دو کانون توجّه متفاوت و دارای کنش متقابل است:
١) واقعهٔ فهم متن، و ٢) پرسش پرشمول‌تر از آنچه فهم و تأویل، ماهیتاً، هستند.