کتاب سرزمین بی حاصل

درباره ی کتاب:

چاپ سوم سرزمین بی حاصل ویراست بازنگریسته ای است، با شرحی جامع تر که خوانندگان پژوهنده را در نظر دارد. این شرح جدید بخشی از کتاب ارزشمند خانم مانجو جین است که انبوه نوشته ها و شرح های دیگر را دیده و بررسیده است.

الیوت نخستین بار نام “سرزمین بی حاصل” را در نامه ای به جان کوئین در تاریخ پنجم نوامبر 1919 ذکر کرد. “سرزمین بی حاصل” سر انجام در سال 1922 منتشر شد اما نطفه ی آن حدود یک دهه پیشتر بسته شده بود.

جایگاه الیوت در حوزه‌ی ادبیات به سیر تکوینی مقالات و نقدهای ادبی او نیز بر‌می‌گردد؛ اما در ایران اغلب، اشعار او مورد توجه قرار گرفته‌اند. این توجه سایه‌ی بزرگی بر مجموعه نقدها و مقاله‌های او انداخته و مخاطب فارسی‌زبان را از این مهم دور نگاه داشته است.

نباید از خاطر ببریم که حضور الیوت در تثبیت شعر مدرن و نوسازی این ژانر به موازات شرکت او در پایه‌گذاری نقد مدرن بوده است. حتی زندگی خاص او با انتخاب‌های بسیارش در زمینه‌های تغییر مذهب، تغییر تابعیت، تحصیل در دانشگاه‌های متفاوت، تغییر شغل و زندگی مشترک و…، همه زیستی جداشونده از وضعیت کلاسیک و چهارچوب‌های مشخص را نشان می‌دهد.

نحوه‌ی زیست الیوت فراروی به سمت یک زیستِ پیش‌بینی‌نشونده و مدام در تغییر را به نمایش می‌گذارد که این نیز نمی‌تواند چیزی جز زیست مدرن لقب بگیرد. او در سطری می‌نویسد: «عجله بفرمایید، وقت رفتن است!»