کتاب آواز خاک

درباره ی کتاب:
منوچهر آتشی، شاعر و مترجم، دوم مهرماه سال 1310 در دهرود دشتستان متولد شد. تحصيلات ابتدايی و متوسطه را در بوشهر به پايان رسانيد و به خدمت دولت درآمد. مدتی آموزگار فرهنگ بود و سپس در سال 1339 به تهران آمد و در دانشسرای عالی، به تحصيل پرداخت. او در مقطع كارشناسی رشته‌ی زبان وادبيات انگليسی، فارغ‌التحصيل شد و در دبيرستان‌های قزوين، به امر دبيری پرداخت.
آتشي از سال 1333 انتشار شعرهايش را شروع كرد و در فاصله‌ی چند سال توانست در شمار شاعران مطرح معاصر درآيد. نخستين مجموعه‌ی شعر او با عنوان “آهنگ ديگر” در سال 1339 در تهران چاپ شد و پس از اين مجموعه، دو مجموعه ديگر با نام‌های “آواز خاك” (تهران، 1347) و ”ديدار در فلق” (تهران 1348) از او انتشار يافت. جز اين مجموعه‌های شعر، داستان “فونتامارا” اثر ايگناتسيو سيلونه را هم به زبان فارسی ترجمه كرد كه در سال 1348 به‌وسيله سازمان كتاب‌های جيبی انتشار يافت.
علاوه بر مجموعه‌های ”وصف گل سوری” (1367)، ”گندم و گيلاس” (1368)، ”زيباتر از شكل قديم جهان” (1376)، ”چه تلخ است اين سيب” (1378) و ”حادثه در بامداد” (1380)، ترجمه‌ی آثاری چون دلاله (تورنتون وايلدر) و لنين (ماياكوفسكی) نيز در كارنامه‌ی ادبی آتشی به‌چشم می خورد. ضمن آن‌كه درباره‌ی آثار او دو كتاب نوشته شده است؛ اولی با عنوان “منوچهر آتشی” به قلم محمد مختاری و ديگری “پلنگ دره‌ی ديزاشكن” از فرخ تميمی.
منوچهر آتشی در سال 1382برگزيده‌ی كتاب سال جمهوری اسلامی ايران و در سال1383 نيز برگزيدی همايش چهره‌های ماندگار بود.