رمان همه ی دختران دریا

درباره ی کتاب:
همه ی دختران دریا حکایت زنی است ک در سال های انقلاب ناخواسته وارد جریان های حزبی و سیاسی شده که این موضوع تمام سرنوشت و ابعاد مختلف زندگی او را تحت تاثیر قرار می دهد. این رمان بیانگر تردید در انتخاب راه، همراه و مقصد در مسیر زندگی است و اینکه آیا اراده و خواست این زن بیشترین دخالت را در ایجاد وضعیت بغرنج او داشته یا شرایط اجتماعی و سیاسی سال های اول انقلاب! اما در پایان آنچه هویداست این است که سرنوشت هر شخص و مسیری که در آن قدم می گذارد به انتخاب خود او بستگی دارد.
گزیده ای از رمان:
هنوز گوشی شیرین خاموش بود. ماشین را توی یک پارکینگ عمومی توی آستارا پیدا کرده بودند. خالی خالی. حتی بدون یک سی دی موسیقی یا یک قبض جریمه ی کهنه ی مانده توی داشبورد. فریبا را یک بار خواسته بودند آگاهی برای جواب دادن به سوالات و بعدش برگشته بود خانه مشغول پختن حلوا و کردن گردو به ما تحت خرما برای مادرشوهر تازه در گذشته اش. مانده بود ستاره، که کنار امین نشسته بود روی نیمکت راهرو کلانتری و سربازی خبردار ایستاده، که داشت زیرزیرکی می پاییدشان. تراب از اتاق سرهنگ بیرون آمد. نگاه پرغیظی به ستاره انداخت. ستاره رو گرداند. امین برای تراب چشم درشت کرد. تراب زیر لب غرید. کلاه مچاله شده اش را تکاند و بر سر گذاشت. کج کج راهرو را تا آخر رفت و از در بیرون شد. سرهنگ صفایی در اتاقش را باز کرد و نگاهی به امین کرد و گفت:«تشریف بیارید داخل.»
امین زیر بغل ستاره را گرفت و با خود بردش سمت اتاق سرهنگ. زیر بغل های مانتوی ستاره خیس بود و با دهان باز نفس می کشید. رنگ و روش سر جاش نبود…