رمان همه ی تابستان بدون فیسبوک

درباره ی کتاب:
آگاتا کریسپی کارآگاه اداره ی پلیس بر اثر خطایی که مرتکب شده به منطقه ای تبعید می شود که همه چیزش عجیب است: جایی به نام نیویورک اما نه آن نیویورک مشهور، 98 فلکه دارد و فقط یک چراغ قرمز؛ تنها پرونده ی همیشگی اداره ی پلیس گم شدن گربه ی ایرانی یکی از اهالی است و مهمتر از همه، تلفن همراه در این منطقه خط نمی دهد و اهالی به شبکه های اجتماعی دسترسی ندارند. به همین دلیل ماموران پلیس هر کدام برای سرگرم کردن خود به کار روی می آورند: عده ای بافتنی می بافند، برخی دارت پرتاب می کنند، رئیس اداره به ماهیگیری می رود و آگاتا که شیفته ی ادبیات است باشگاه کتابخوانی اش را می گرداند. در چنین روزهای یکنواخت و بی هیاهویی است که چند قتل به فاصله ی کوتاهی اتفاق می افتد…
چهارمین رمان رومن پوئرتولاس بیش از آن که داستانی جنایی باشد ادای دینی است به تاریخ ادبیات جهان و شاهکارهای بزرگی که نویسنده های محبوبمان برای ما نوشته اند. او در این کتاب رمان های بزرگی را که احتمالا همه ی ما آن ها را خوانده ایم از زاویه ی دیگری به تصویر می کشد و البته در این راه از شوخی با نویسندگان بزرگ ابایی ندارد. تا جایی که قاتل را یکی از همین نویسنده ها معرفی می کند: جیمز جویس. اما آیا واقعا جویس کبیر قاتل سریالی همه ی تابستان بدون بدون فیسبوک است؟