رمان فریای هفت جزیره

درباره ی کتاب:
گویی شعله ی قلبش توان آن را داشت که شب های تاریک تمامی دریاهای ناشناخته را روشن کند و خیال فریا فانوسی راهگشا بود در میان آبتل های ناپیدا، انگار بادها مسخر شده بودند تا به سوی آینده پیش برانند و ستاره ها در مدارشان می گشتند تا چنین آینده ای را رقم بزنند. گویی جادوی اشتیاقش را توان آن بود که کشتی را حتی بر قطره ای ژاله پیش براند یا از سوراخ سوزنی عبور دهد؛ و اینها نبود مگر به خاطر طالع نیکوی بونتیو که مقدر شده بود در خدمت چنین عشقی باشد، عشقی چنان پر فیض که هر مسیری را بر زمین روشن و هموار و ایمن می کرد.
خیلی وقت ها شخصیت های کنراد کم و بیش شبیه قربانیان هستند. موقع خواندن «فریای هفت جزیره» آدم چنین حسی دارد… این داستان، داستان شگفت انگیز و بی رحمانه ی یک انتقام است…