داستان کنار نیا مینا

نوشته ی پشت جلد:
و بلاخره می خندد. صدایی دارد مثل مخمل چرک که نظیرش را نشنیده ام. منظورم از چرک پلیدی نیست؛ مثل مخمل گرم که لمسش می کنی و روی گونه می کشی و حظ می بری و بعد تکه ای، مثلا دانه ی برنجی چسبیده به آن به عیشت ناخن می کشد و تو نادیده اش می گیری و دوباره لمسش می کنی و حظ می بری و دوباره… می بینی بارزترین ویژگی تو می شود صدا و می رسد به نیلو.