کتاب سپیده‌دمان

کتاب سپیده‌دمان مجموعه داستانی از جمال میرصادقی، نویسنده، پژوهشگر و منتقد معاصر است. این کتاب در سال 1388 منتشر شده و شامل سه مجموعه داستان او با نام «مسافرهای شب»، «چشم‌های من، خسته» و «شب‌های تماشا و گل زرد» است. این داستان‌ها پیش از این قبل از انقلاب نیز منتشر شده و حالا با ویرایشی جدید در یک مجموعه گرد آمده‌اند.

جمال میرصادقی در طول فعالیت ادبی‌اش، بیش از چهل اثر داستانی از جمله داستان کوتاه و رمان و آثار غیرداستانی نگاشته است. این نویسنده را بیشتر با کتاب‎های تألیفی غیرداستانی‌اش همچون «عرق‌ریزان روح‌»، «عناصر داستان» و… می‎شناسند و درواقع وجه داستان‌نویسی او مورد کم‌توجهی قرار گرفته است. این نویسنده‌ی گران‌قدر اولین داستانش را در مجله‌ی سخن به سردبیری ناتل خانلری منتشر کرده است و سپس به تحریریه‌‌ی این مجله می‌پیوندد و از آن دوران تاکنون در عشق به داستان و داستان‌نویسی قلم می‌زند.

داستان‌های مجموعه‌ی سپیده‌دمان در دوران پیش از انقلاب رخ می‌دهند. روایتی از زندگی و مرگ و آدم‌ها و روابطشان و گره‌هایی که انگار هرگز باز نمی‌شوند. میرصادقی همواره در داستان‌هایش به رنج و دشواری‌های زندگی طبقه‌ی محروم نظر داشته است و در این داستان‌ها هم با زبانی ساده و روان و نزدیک به همان آدم‌ها، قصه‌ی زندگی‌شان را روایت می‌کند. همچنین می‌توان سیر داستان‌نویسی این نویسنده را در این آثار که همگی جزو داستان‌های اولیه‌ی او هستند، بررسی کرد.

بریده‌ای از کتاب:

«توران خانم در حالی که برای من تخمه پوست می‌کند، به مردهای توی حیاط نگاه می‌کرد، یک‌طوری نگاه می‌کرد که رقاص‌ها به استکانی که روی پیشانی می‌گذارند نگاه می‌کنند، مثل این‎که چیزی روی پیشانی‌اش بود. آن‌وقت از کنار پنجره بلند شد و پنجره را بست.»