کتاب سمینار یونگ درباره زرتشت نیچه

کتاب سمینار یونگ درباره زرتشت نیچه، اثری از کارل گوستاو یونگ است که نخستین بار در سال 1965 به انتشار رسید. اثر معروف و جنجال برانگیز نیچه، کتاب چنین گفت زرتشت، سرشار از احساساتی مذهب گرایانه است که به نظر می رسد با مخالفت های معمول او با مفهوم ایمان مذهبی در تضاد است. کتاب چنین گفت زرتشت در نظر یونگ، اثری بسیار ارزشمند بود که چگونگی اثرگذاری ناخودآگاه در خلق اندیشه را نشان می داد و هم از روانشناسی و شخصیت نیچه پرده برمی داشت و هم روانشناسی جهان مدرن را به شکل کلی آشکار می کرد. کتاب سمینار یونگ درباره زرتشت نیچه، اثری پرشور و آموزنده است که به عنوان یکی از مهم ترین منابع روانشناسی ناخودآگاه، مورد توجه متخصصین این حوزه قرار داشته است.

قسمت هایی از کتاب سمینار یونگ درباره زرتشت نیچه:

نیمی از بیماری های روانزاد در کسانی بروز می کند که شهود قوی دارند، زیرا شهود این خصوصیت منحصر به فرد را داراست که مردم را از واقعیت های معمولیشان بیرون می کشد. افراد شهودی همیشه جلوتر از خود گام برمی دارند، زیرا وقایع را بو می کشند.
کسی که بعد از شوپنهاور به تضاد ها پرداخت، نیچه بود که خود فیلسوفی اخلاقی به شمار می آمد. او دقیقا در «زرتشت» با این معضل دست به گریبان است. در باقی آثارش از جمله «اراده ی معطوف به قدرت و تبارشناسی اخلاق» بیشتر به نقد تمدن بشری، آن هم همیشه با نگاهی به سایه ی تاریک موجود در ورای آن، می پردازد. پس نیچه حقیقتا یک روانشناس نوگرا و امروزی است. اگر در روزگار ما می زیست، روانکاو مشهوری می شد، زیرا برای شناخت زمینه های تاریک و انگیزه های رازآلود، نبوغی حیرت انگیز داشت.
نماد از نظر من نشانه ی چیزی نیست که من می شناسم، مانند چرخ بالداری که بر کلاه کارمندان راه آهن نقش بسته یا نمادهای فرویدی یا به اصطلاح نمادگرایی فراماسون ها؛ این ها نشانه ی چیزهایی است که به خوبی می شناسیم. نماد عبارت است از توصیف چیزی که فقط می دانم وجود دارد و چیز دیگری از آن نمی دانم. نمی شناسمش.