کتاب زمان، مصرف و زندگی روزمره

درباره ی کتاب:
زمان به موضوع محوری مناظرات آکادمیک و نیز حیات عمومی تبدیل شده است. تجربیات مربوط به شتاب زدگی و فقر زمانی، فرسودگی و استرس ها، محور اصلی مباحث عمومی، موضوعات داغ رسانه ای و مسائل سیاسی هستند. برخی از مفسرین تا آنجا پیش رفته اند که از «ظهور سیاست زمانی» خبر می دهند. گستره ی این مناظرات قابل توجه است و از انتقادهای هشدار دهنده تا ارزیابی های مثبت تر که شامل سرخوشی در شلوغی و آهنگ سریع حیات شهری می شود، امتداد می یابد. در یک سر طیف منتقدان بیش مصرف گرایی وجود دارد که سبک زندگی بسیار لغزنده و ناپایدار را تقبیح می کنند. جنبش های اجتماعی تلاش دارند تا سرعت زندگی را کاهش دهند و به خاطر نوعی بی آلایشی جدید، غذاهایی آرام، شهرهای آرام، مذاکرات آرام، و حتی روابط جنسی آرام مبارزه می کنند. در این دیدگاه، سرشاری تمدن مادی، یعنی جوامع مصرفی رفاه محور، کنترل خود را از دست داده اند و آهنگ زندگی برای پایداری محیطی و رفاه افراد بسیار سریع شده است. در سر دیگر این طیف دیدگاهی قرار دارد که این شلوغی را به مثابه ی نشانه ای از مشارکت فعال و کامل در جامعه می بیند که بر مبنای یک تحلیل تاریخی قرار دارد و نشان می دهد مردم نسبت به پیش کمتر کار می کنند و اوقات فراغت بسیار بیشتری دارند. این کتاب به این مواضع واگرا و مختلف و ادراکات دو سویه واکنش نشان داده و آن ها را به مثابه ی مدخلی به مسائل مهم حل نشده درباره ی مسیر تغییرات جهانی و بافت فرهنگ مصرفی در نظر می گیرد. مولفان این فصول، با توجه به جزئیات بیشتر درباره ی سازمان فضایی زندگی روزمره این دوگانگی ساده که زمان را به انتقادات و یا جنبش های یوتوپیایی پیوند می زند به چالش کشیده و تحلیل می برند.