کتاب دیوهای خوش‌پوش

کتاب دیوهای خوش‌پوش مجموعه داستان کوتاهی از گلی ترقی است. چاپ اول این کتاب در سال 1399 بوده است. دیوهای خوش‌پوش تازه‌ترین اثر این داستان‌نویس معاصر است و مانند دیگر آثار این نویسنده، فضایی ایرانی و نثری روان و ساده دارد. این مجموعه‌ از شش داستان تشکیل شده است: «ملاقات با شاعر»، «دیوهای خوش‌پوش»، «زندگی دیگران»، «ببر مازندران»، «میس دانر و پسرهای کلاس‌سنگی» و «دنیای پنهانی دنی‌ آ.».

موضوع این داستان‌ها زندگی هرروزه‌ و روابط انسانی است که به نظر ساده و واضح می‌آید، اما در برش‌هایی از آن عمق و ورطه‌ی ژرفش در قصه تصویر می‌شود. از موضوعات تکرارشونده‌ی این داستان‌ها می‌توان به بازگشت به روزهای گذشته و آن‌چه به زمان پیشین مربوط است به عنوان مفر، هجرت و رفتن به هرجا جز جای کنونی؛ نقاب‌ها و ظاهری که آدم‌ها پشت آن خود را پنهان می‌کنند و عشق به نویسندگی و داستان‌نوشتن و بیان احوالات در واژگان اشاره کرد. طرح جلد کتاب از مجموعه‌ی دیوهای در سفر اثر «ملکه نائینی» هنرمند و عکاس انتخاب شده است.

گلی ترقی در یک خانواده‌ی فرهنگی و مرفه به دنیا آمد. پدر او مجله‌‌ای معروف به نام ترقی داشت و این پیشینه‌ی فرهنگی بر این نویسنده تأثیرگذار بود. او اولین مجموعه داستانش را با نام «من هم چه‌گوارا هستم» در سال 1348 منتشر کرد. این نویسنده شش مجموعه داستان دارد و سه رمان به نام‌های «خواب زمستانی»، «اتفاق» و «بازگشت» نوشته است.

بریده‌ای از کتاب:

«یک هفته مانده به عید هیجان و دلهره‌ی من (دلهره از شدت خوشی) شروع می‌شد. به جای راه رفتن می‌دویدم و معلق می‌شدم. آن‌قدر حرف می‌زدم که سرها باد می‌کرد. روزهای هفته را می‌شمردم. جر می‌زدم: یکشنبه را جا می‌انداختم، پنج‌شنبه را ول می‌کردم، از روی سه‌شنبه می‌پریدم، نفس‌زنان خودم را به صبح جمعه می‌رساندم و پشت در خانه‎ی مادربزرگ ولو می‌شدم.»