کتاب اتاق روشنی که روزش می خوانند

درباره ی کتاب:
در دو سال آخر حیات پرتلاطم جمهوری وایمار، اولین دولت دموکراتیک تاریخ آلمان، اگنس اگلینگ، بازیگری میانسال، در خانه ای بزرگ در برلین زندگی می کند. شب سال نو است، خانه پر از مهمان است و همه از داشتن امنیت خوشحالند. اما این حس دوام چندانی ندارد؛ وحشت غلبه ی هیولای فاشیسم، این بار در هیئت حزب تازه تاسیس ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (نازی)، رفته رفته بر امیدها و دلخوشی ها سایه می اندازد و آینده ی پیش رو را غبارآلود می کند.
تونی کوشنر، با نام کامل آنتونی روبرت کوشنر، متولد 1956 نیویورک است. نمایشنامه نویسی را در دهه ی هشتاد میلادی آغاز کرد و از همان ابتدا از تئاتر اپیک برشت و رئالیسم آمریکایی تاثیر بسیاری گرفت. امید به احیای تئاتر اپیک کوشنر را واداشت اشکال پیشین را با عواطف پست مدرنیستی خود در هم آمیزد و ترکیبی حاصل کند که می توان نام «تاریخ نگاری دراماتیک» بر آن گذاشت. او در آثارش تکامل فرهنگی بشر را از زاویه ی فعالیت های سیاسی، اعتقادات مذهبی و آرمان های نئوسوسیالیستی روایت می کند. شاید بتوان اشتیاق کوشنر به استفاده از صحنه به مثابه ابزاری برای پیش کشیدن جدال های سیاسی – اجتماعی و همینطور توجه ویژه به نقش فعال مخاطب در فرآیند اجرا را وجوه اشتراک او با برشت دانست. او این نمایشنامه را هم براساس «ترس و نکبت رایش سوم» برشت نوشته است.