مجموعه اشعار سیمین بهبهانی-دفتراول

معرفی کتاب مجموعه‌ اشعار سیمین بهبهانی؛ دفتر اول
کتاب حاضر دفتر اول از مجموعه‌ اشعار بانو سیمین بهبهانی، شاعر نامدار معاصر است. شعرهای سیمین بهبهانی سرشار از شور و عاطفه و نگاهی اجتماعی از سر همدلی و همدردی به جامعه و جهان معاصر است. همدردی‌ای که با تمام اقشار جامعه همراه می‌شود. بهبهانی رنج‌های بشر را می‌شناسد اما به آنها کینه‌توزانه نمی‌تازد بلکه با دستانی نوازشگر زخم‌ها را التیام می‌دهد و امید عنصر مشترک همه اشعار او است.

درباره سیمین بهبهانی
سیمین خلیلی متولد ۱۳۰۶ و درگذشته ۱۳۹۳ معروف به سیمین بهبهانی فرزند عباس خلیلی از چهره‌های ماندگار و شاعر ارزنده و صاحب سبک درعرصه غزل فارسی و همچنین از زنان پیشرو و سنت‌ستیز معاصر بود که در زمینه حقوق بشر و حقوق زنان هم فعالیت می‌کرد. بهبهانی به خاطر سرودن غزل فارسی در وزن‌های بی‌سابقه به «نیمای غزل» معروف است.

وی شاعری را از آغاز جوانی با سرودن غزل‌ها و چهارپاره‌های کلاسیک و رمانتیک آغاز کرد. از دهه سی به بعد تحت تاثیر اشعار نوپردازان، رگه‌هایی از زبان و تخیل تازه‌ی رمانتیک در غزل‌های او پدیدار شد.

بانوی غزل ایران، بامداد سه شنبه ۲۸مرداد ماه ۱۳۹۳ به علت ایست قلبی و تنفسی درگذشت.

شعری از دفتر اول مجموعه اشعار سیمین بهبهانی
نگاه آشنا
ای شرمگین نگاه غم‌آلود! پیوسته در گریز چرایی؟

با خندهٔ شکفته ز مهرم

آهسته در ستیز چرایی؟

شاید که صاحب تو، به خود گفت

در هیچ زن عمیق نبیند

تا هیچگه ز هیچ پری‌رو

نقشی به خاطرش ننشیند.

اما ز من گریز روا نیست

من، خوب، آشنای تو هستم.

اینسان که رنج‌های تو دانم،

گویی که من به جای تو هستم!

باور نمی‌کنی اگر از من،

بشنو که ماجرای تو گویم.

در خاطرم هرآن چه نشانی‌ست،

یک‌یک، ز تو، برای تو گویم:

هنگام رزمِ دشمن بدخواه

بی‌رحم و آتشین، تو نبودی؟

گاهِ ز پا فتادن یاران

کین‌توز و خشمگین، تو نبودی؟

هنگام بزم، این تو نبودی

از شوق، دلفروز و درخشان؟

جان‌بخش چون فروغ سحرگاه

رخشنده چون ستارهٔ تابان؟

در تنگی و سیاهی‌ی زندان

سوزنده، چون شرار، تو بودی.

آرام و بی‌تزلزل و ثابت

با عزم استوار، تو بودی.

اینک ــ درین کشاکش تحقیر ـ

خاموش و پرغرور تویی، تو!

از افترا و تهمت دشمن

آسوده و به دور تویی، تو!

ای شرمگین نگاه غم‌آلود!

دیدی که آشنای تو هستم؟

هنگام رستخیز ثمربخش

همرزمِ پا به جای تو هستم؟