شمسپاره

معرفی کتاب شمسپاره اثر الیف شافاک
“الیف شافاک” نویسنده معاصر و پرطرفدار اهل کشور ترکیه است که رمان های او با استقبال زیادی، علی الخصوص در میان مخاطبین ایرانی همراه بوده است. چندین کتاب از “الیف شافاک” ماه ها در زمره ی پرفروش ترین کتاب سال قرار گرفته اند و به چیزی حدود پنجاه زبان مختلف دنیا ترجمه شده اند. این حجم وسیع مخاطب، قطعا خواستار ارتباطی فراتر از چهارچوب رمان با نویسنده است. اگر شما نیز به نوشته های “الیف شافاک” علاقه مند هستید و می خواهید دیدگاه نویسنده ی موردعلاقه تان را در مورد مسائل گوناگون بدانید، کتاب “شمسپاره” را به هیچ عنوان از دست ندهید.
“شمسپاره” حاوی مقاله های متعددی از “الیف شافاک” است که در روزنامه ها چاپ شده بود. این مقالات دارای عناوین مختلفی هستند که مضمون های اجتماعی، سیاسی، ادبی، آزادی های فردی، درگیری های قومی، زن، خانواده و روابط میان مرد و زن را در بر می گیرند. به این ترتیب با مطالعه ی “شمسپاره” با دیدگاه ها و مباحثات نظری “الیف شافاک” در زمینه های ذکر شده، آشنا خواهید شد. او عمدتا در این اثر تلاش کرده تا هویت زن را واکاوی نماید و اجتماع مردسالار، رویکردهای اجتماعی و سایسی جامعه در ایجاد و حفظ توازن قومی، مذهبی و جنسیتی را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. وی همچنین در “شمسپاره” به مساله ی ادبیات و نویسندگی نیز پرداخته و نگاه مردم را به این مساله، در کنار اتفاقات ریز و درشتی که سابقا رخ داده یا هم اکنون در حال رخ دادن است، زیر ذره بین برده است. “الیف شافاک” در”شمسپاره” به زندگی شخصی خویش نیز پرداخته و چالش هایی را که به عنوان یک نویسنده ی زن با آن ها رو به رو بوده، تشریح کرده است.

قسمت هایی از کتاب شمسپاره 
غربت کلمه ی عجیبی است به محض به زبان آوردن طعم گس آن را در دهانمان حس می کنیم . انگار سنگ نمکی را روی زبانت گذاشته ای که به این راحتی ها آب نمی شود .

بعضی از عشق ها این طور شروع می شوند با این که هر دو می دانند سرانجامی نخواهند داشت وارد رابطه می شوند . عشق هایی که مانند استخوان در گلو گیررمی کند .

کاش این سخن را بتوانیم صادقانه به زبان بیاوریم تو را دوست دارم ولی حالا نه . تو را می خواهم ببینم ولی اکنون نه .

این تضمین ها چه قدر خام و بی پایه است : تا ابد دوستت خواهم داشت . ما فقط مسئول زمان حال هستیم و از آن باخبریم . هر تعهد بلند مدت نوعی اجبار محسوب می شود .

اگر مسیری باعث خوشحالی ما نمی شود به جای ماندن در آن و غلبه ی نفس بر ما باید آن را رها کنیم . کتاب های ننوشته، فیلم های ندیده و پروژه هایی را که ارتقا نداده ایم باید رها کنیم . همین طور شغل هایی که در آن موفق نشدیم و همین طور معشوق هایی که ما را رها کردند … دل بریدن بعضی اوقات بهترین و زیباترین راه است .