شعر زمان ما- احمد شاملو

نقد و بررسی کتاب شعر زمان ما
«لبانت به ظرافت شعر

شهوانی‌ترین بوسه‌ها را به شرمی چنان مبدل می‌کند

که جاندار غارنشین از آن سود می‌جوید

تا به‌صورت انسان درآید …»

این آغاز شعر آیدا در آینه‌ی شاملوست. شاعری که بزرگ در شعر معاصر که اشعارش بخشی از زیباترین عاشقانه‌های ادبیات فارسی را تشکیل می‌دهد. شعر شاملو پیچ‌وخم زیادی دارد و شاملو حرف‌های بسیاری برای گفتن داشته است. محمد حقوقی شاعر و منتقد ادبی کشورمان در کتاب شعر زمان ما شعر شاملو را تجزیه‌وتحلیل کرده است و از شاملو، روش‌هایش، ظرافت و ذوق شعر شعرش و بهترین اشعارش برای مخاطب نوشته است. این کتابی است که خواندنش لذت خواندن شعر شاملو را چند برابر می‌کند.
‌در بخشی از کتاب شعر زمان ما- احمد شاملو می‌خوانیم
شعر«سخنی نیست»چنین آغاز می‌شود:

چه بگویم؟ سخنی نیست.

همین وزد از سر امید نسیمی؛

لیک، تا زمزمه پی ساز کند.

در همه خلوت صحرا

به رهش

نارونی نیست

همچنان که می‌بینید مصراع‌های دوم و سوم و چهارم، تصویری است مؤکد و مستدل، به‌عنوان بیان علت برای دهد که در مصراع نخست به صورتی ساده بیان‌شده است:«نبودن سخن». به دلیل عدم موقعیت و لاجرم درماندگی در«چه گفتن».

لازم که سخن انگیزه همین خواهد و چه تصویری و تعبیری از این رساننده‌تر که وجود نسیم به اعتبار من و شماست. و گرفت کمک ما، که به اعتبار برگی و شاخه‌ای نیز. نسیم. در دامنه‌ی کوهستانی خلوت بی دنبال و بی درخت، و نشان بی هر شیئی قابل‌انعطاف در شمار دامن است. یعنی فاقد هر نوع واسطه‌ی وجودی است.

نسیم به امید ساز زمزمه‌ای می‌وزد. اما نارونی در راه آن نیست، اینجاست که معلوم می‌گردد تا چه حتی تصویر ارائه‌شده، مربوط مفهوم مصراع نخست تناسب دارد. زیرا شاعر نیز همچون نسیمء موقعیتی و واسطه‌ای همین طلبد. پس جنگ همین گوید:«سخنی نیست»: علت آن روشن است. یعنی در تا محیط و برای ک، و مگر گرفت اینکه وحشت و ترس اجازه‌ی سخن گفتن نمی‌دهد؟

پشت اول فروبسته

شب از دشنه و دشمن پر

به کچ اندیشی

خاموش

گذارد ست.

بام‌ها زیر فشار شب

کج

کوچه

از آمدورفت شب بدچشم سمج

خسته ست.

وحشت در شبی پر از دشنه و دشمن، و مربوط اشاره به خستگی کوچه، که درعین‌حال اشارتی به خستگی شاعر نیز همین تواند نگاه. آن‌هم در شبی تهی از عابر، شبی تار مربوط اول فروبسته‌اش، به‌خصوص در چشم شاملو، که دامن گاه از چشم‌اندازی تهی از آمیختگی مربوط دنبال سخنی به میان نمی‌آورد. و آیا کمک شروع یک دلیل برای نبودن سخن, کافی نیست؟! و باز:

چه بگویم؟ سخنی نیست.

در همه خلوت این شهر آوا

جز ز موشی که دراند کفنی نیست.

وندر این ظلمت جا

جز سیانوحه‌ی شو مرده زنی نیست

ور نسیمی جنبد.

به رهش نشیند را، نارونی نیست

چه بگویم؟

سخنی نیست…

که پس از پاره‌های آرام مصراع‌های عمر، آهنگ سخن همراه مربوط زنگ قافیه‌ها تند همین شود: و همه ی تصویرها کوتاه و متوالی و کن وان و دلیل پشت دلیل برای نبودن سخن. و ناگزیر باز رسیدن به مصراع«حتی»:

و راستی را لازم سخنی نیست؟!… و چه سخنی از این گویاتر که شاعر بی همدرد و بی‌مخاطب و کمک این‌چنین به‌تناسب و به‌جا، از شبی دشمنبار سخن همین گوید.

چرا باید کتاب شعر زمان ما- احمد شاملو را خواند؟

شعر و ادبیات معاصر اهمیت بسیار زیادی دارد. شاعرانی چون نیما، شاملو، اخوان و امثال آن‌ها فصل جدیدی در ادبیات ایران رقم‌زده‌اند که به‌اندازه‌ی شعر کهن ایران اهمیت دارد. اثر این شاعران از سویی دیگر به دلیل نزدیکی زمانی به ما عناصر اجتماعی، فرهنگی بسیار ملموسی دارد که باید بیشتر درباره‌ی آن‌‎ها حرف زد. هرکس به ادبیات و شعر علاقه‌مند است باید تلاش کند این فصل از تاریخ ادبیات ایران را نیز بخواند، بشناسد وسعی کند زوایای پنهان و کم‌تر دیده‌شده‌ی آن را نیز برای خود آشکار کند. خواندن کتابی مانند شعر زمان ما، خواننده را در درک اشعار شاملو یاری می‌کند.

کتاب شعر زمان ما- احمد شاملو در دسته‌ی کتاب‌های نقد ادبی  قرار دارد.

کتاب شعر زمان ما- احمد شاملو مناسب برای گروه سنی بزرگ‌سال است.

انتشارات نگاه  کتاب شعر زمان ما- احمد شاملو را عرضه کرده و در اختیار علاقه‌مندان قرار داده است.

تعداد صفحات نسخه‌ی چاپی کتاب 322 صفحه است که با مطالعه‌ی روزانه 20 دقیقه می‌توانید این کتاب را در 16 روز بخوانید.

کتاب شعر زمان ما- احمد شاملو جزو کتاب‌های حجیم و بلند با موضوع نقد ادبی  است. این کتاب برای افرادی که وقت بیشتری برای مطالعه دارند و می‌خواهند در زمینه‌ی  نقد ادبی  زمان بیشتری را به مطالعه اختصاص دهند انتخاب مناسبی است.