رمان عاشقانه ای در منهتن

درباره ی کتاب:
جویس چهارده ساله بود که از مادربزرگش یک ماشین تحریر هدیه گرفت. او از همان زمان شروع به نوشتن کرد، بی وقفه. شاید همین شروع زود هنگامش باعث شده تاکنون بیش از صد رمان و مجموعه داستان بنویسد و نزدیک به سی جایزه ی ادبی دریافت کند. جویس کرول اوتس همچنین در عرصه ی داستان کوتاه بسیار تحسین شده است. عاشقانه ای در منهتن گزیده ای از این داستان هاست.
گزیده ای رمان:
آن روز ناآرام و پرهیجان! در پلازا صبحانه خوردیم و از برج ترامپ خرید کردیم و به موزه ی هنر مدرن رفتیم تا من تابلویی را ببینم که بابا می گفت برایش خیلی ارزش دارد… ما پیشتر هم به کافه پلازا رفته بودیم ولی این بار بابا میزی را که می خواست نتوانست بگیرد و مشکل دیگری هم پیش آمد که نفهمیدم چه بود؛ من بی قرار بودم و خندان، بابا به گارسن سفارش داد و بعد ناپدید شد (تا باز هم با تلفن حرف بزند؟ برود دستشویی؟ – اگر می پرسیدم کجا می رود چشمکی می زد و می گفت من که می دانم، تویی که باید سر در بیاوری، عزیزم)؛ برای من یک بشقاب بزرگ خاگینه و ژامبون آوردند و برای بابا هم خاگینه ی آمریکایی و تعداد زیادی پن کیک بلوبری با شیره ی گرم که با هم شریکی بخوریم؛ میز چرخ دار نقره ای شیرنی های تر به طرف میز ما هل داده شد، روی میز شیشه های مربا و ژله و مارمالاد بود که می توانستیم برداریم، دور و برمان آدم هایی سر میز بودند که نگاهمان می کردند؛ عادت داشتیم؛ وقتی همراه بابا بودم غریبه ها به مان توجه می کردند، من فکر می کردم چون دختر بابا هستم چنین توجهی حقم است؛ بابا زیر لب می گفت:«پرنسس، بذار خوب تماشا کنن.»…