رمان بانوی پیشگو

درباره ی کتاب:
جون فاستر، که سایه ی شوم یک مادرسالار بر گذشته اش سایه افکنده، تصمیم می گیرد نویسنده ی رمان های تاریخی عامه پسند شود و زندگی مستقلی آغاز کند، اما سرخوردگی های مکرر عاطفی در نهایت او را به سوی سرنوشتی غریب سوق می دهد: جون به این نتیجه می رسد که برای شروع زندگی ابتدا باید بمیرد… مارگارت اتوود در این رمان گیرا و شاعرانه بار دیگر نشان می دهد که چرا او را در شمار برجسته ترین نویسندگان معاصر می دانند.
گزیده ای از رمان:
و اما من، من شخصیت محشری داشتم و دوستانم دختران خوب و پسران مهربانی بودند که می خواستند با آنها به سینما بروم، جایی که عامه ی مردم آن ها را ببینند و تحسینشان کنند. هیچ کس در خیابان برای من فریاد نمی کشید؛ دست کم، هیچ کدام از بچه هایی که به مدرسه ی ما می آمدند این کار را نمی کردند. دوستان دخترم دوست داشتند پیاده با من به خانه هایشان برگردند و از من می خواستند نصیحتشان کنم و رازهایشان را به من می گفتند، به دو دلیل: اگر پسری مزاحم به آن ها نزدیک می شد، من آنجا بودم، یک همراه چاق، برهانی تمام عیار، مثل این بود که برای خودشان تانکی خصوصی داشتند؛ و اگر پسر مودب تری از راه می رسید دوستان من جز اینکه در کنار من خوش قیافه و خوب به نظر برسند چه کمکی می توانستند بکنند؟ به علاوه من همه چیز را خیلی خوب درک می کردم، همیشه می دانستم درست در چه لحظه ای باید بگویم:«فردا می بینمت»…