دایرة المعارف مصور-انسان تباران

توضیحات
دایره المعارف مصور انسان تباران (سرگذشت شگفت انگیز انسان) اثر تالیفی آلیس رابرتز است به ترجمه سید داریوش طاهرزاده و منیره ترابی و چاپ انتشارات سایان.

اثر مصور، علمی و ارزشمند حاضر به بررسی تاریخی انسان، پیدایش و تکامل او از آغاز می پردازد و سرنوشت شگفت انگیز او را از نخستی سانان که پس از نابودی دایناسورها ظهور کردند و شباهت بسیاری با انسان داشتند تا نسل های پس از آن که انسان تباران به وجود آمدند تشریح می کند و به مقایسه ی نسل های گوناگون انسان می پردازد. در ادامه کتاب حاضر مهاجرت انسان ها و چگونگی ظهور انسان های امروزی را پی می گیرد و از انسان شکارچی تا انسان کشاورز پیش می رود.

گزیده ای از کتاب
ترسیم مرزی میان فسیل انسان ها و کپی ها بسیار دشوار است. شواهد دی ان ای این طور نشان می دهد که نیای مشترک ما و شمپانزه ها حدود 7.4 میلیون سال پیش می زیسته است. اما جست و جوی فسیل برای مستند کردن این دوره به مشکلی دشوارتر از پیش تبدیل شده است. دانشمندان همیشه تصور می کرده اند که دودمان انسان با بروز نشانه هایی مانند راه رفتن روی دو پا و همین طور ظهور آرواره ها و دندان های نیش کوتاه تر و ستبرتر در نخستین فسیل های یافت شده، آغاز شده است، اما نمی توان در این باره یقین داشت. آخرین تحلیل هایی که نشان می دهد نیای مشترک ما با شمپانزه ها و گوریل ها توانایی راه رفتن روی دو پا را داشته است. بسیار مناقشه برانگیز و از سوی بیشتر صاحب نظران غیرقابل قبول اند.

ممکن است که راه رفتن روی انگشتان (مشت پیمایی) به طور جداگانه در شمپانزه ها و گوریل ها ظاهر شده باشد. بسیاری از خطوط فرگشتی در کپی ها به ظهور دندان های نیش کوچک تر در اواخر میوسن منجر شد. به نظر می رسد که کوه کپی 7 تا 9 میلیون ساله از ایتالیا، ویژگی هایی مانند راه رفتن روی دو پا، صورت کوتاه و دندان هایی کوچک داشته است، اما تقریبا با قاطعیت می توان گفت که نیای مستقیم ما یعنی هوموها نیست. آردی کپی که حدود 4.4 میلیون سال پیش می زیست، دندان های نیش تقریبا کوچک و آرواره های کوتاهی داشته، تا حدودی دو پا بوده و در عین حال یک کپی دارزی بوده است. پس از آن، در خلال فرگشت جنوبی کپی (از 4.2 میلیون سال پیش) و سپس گونه های هوموی اولیه (حدود 2.4 میلیون سال پیش) بود که تحول کاملی در راه رفتن انسان به روی دو پا، شکل مشخص دندان ها و در نهایت رشد مغز پدید آمد.