کوروش بزرگ(بنیادگذار امپراتوری هخامنشی)

مقدمه و اطلاعات کتاب
این‌ کتاب‌ به‌ زندگی‌ و نقش‌ تاریخی‌ جذاب‌ترین‌ قهرمان‌ دوران‌ باستان‌ یعنی‌ کوروش‌، رهایی‌بخش‌ ملت‌ها، می‌پردازد و در این‌ میان‌ علاوه‌ بر تاریخ‌ پارس‌ به‌ تاریخ‌ امپراتوری‌ آشور، مصر فراعنه‌، پادشاهی‌ بابل‌ و امپراتوری‌ لیدی‌ نیز به‌ مثابه‌ همسایه‌های‌ پارس‌ و کشورهایی‌ که‌ بعداً در قلمرو شاهنشاهی‌ هخامنشی‌ قرار گرفتند، نقشی‌ ویژه‌ می‌بخشد.
فصل‌های‌ کتاب‌ عبارتند از: ١. شاهان‌ نینوا، شاهان‌ بابل‌، ٢. «قاطر پارسی‌»، ٣. در برابر سوداگر خدایان‌، ٤. و بابل‌ درهای‌ خود را به‌ روی‌ او گشود، ٥. کسی‌ که‌ تختش‌ بر آسمان‌ است‌، ٦. شاه‌، آیینه‌ خداوند، پس‌گفتار: تخطی‌ ناممکن‌، گاهشماری‌ تاریخ‌های‌ مهم‌، سلسله‌ها؛ خدایان‌ اصلی‌ خاور نزدیک‌، یادداشت‌ها، منابع‌ و نمایه‌.
گزیده ای از کتاب:
آستیاگ فردی خودپسند، خرافاتی و خشن بود که حتی از سایه ی خود نیز می ترسید. دخترش ماندانه، می توانست نوادگان مشروع او را به جهان آورد، در حالی که به چشم او خطری برای تاج و تخت محسوب می شد. بنا به روایتی که مورخان یونانی نقل کرده اند، او خواب دید که از شکم ماندانه درختی رویید که آسیا و سراسر جهان را در بر گرفت. این خواب او را ترساند. او با متخصص ترین افراد قبیله ی مغان، که کاست حقیقی روحانی دربار بودند و مادهای دیگر بسیار به آنها حسد می ورزیدند و حتی از آنها نفرت داشتند به مشورت پرداخت.مغ های خوابگزار شاه را برانگیختند که با ازدواج ماندانه با فردی بزرگ مخالفت کند. شاه ماد تصمیم گرفت دختر خود را نه به یک ماد از رده شاهزادگان بلکه به یک دست نشانده که دور از اکباتان به سر می برد، یعنی به کمبوجیه که به لطف هوخشتره نامدار شاه پارس شده بود و آستیاگ او را بسیار پایین تر از رده متوسط مادها می دانست شوهر دهد. از نظر کمبوجیه این وصلت بدترین چیزی که ممکن بود برای آرام کردن نگرانی های یک شاه ضعیف و جاهل پیش آید نبود بلکه راه قدرت را هموار می کرد.
اما شاهِ بی خبر از خواب دیدن دست نمی کشید. در خواب جدیدی دید که از شکم دخترش شاخه تاکی رویید و سراسر آسیا را در بر گرفت و ماندانه اتفاقا باردار بود. بنا به سفارش مغان، شاه ماد بی درنگ دخترش را به دربار اکباتان فرا خواند… نوزاد به دنیا آمد. نام او را مانند پدر بزرگش کوراس نهادند که تلفظ پارسی باستان آن بود. یونانی ها بعدها به او کوروس و عبریان کوروش می گفتند که در زبان های لاتینی سیروس خوانده می شود…