کتاب 66قصه از هانس کریستین آندرسن

قسمت هایی از کتاب 66 قصه از هانس کریستین آندرسن (لذت متن)
میان کلبه آتشی روشن بود که وقتی خاکسترهای داغ و سرخش زیاد می شد، مادرم در آن نان می پخت. هنگامی که ارتفاع برف های اطراف کلبه آن قدر زیاد می شد که تقریبا آن را می پوشاند، مادرم خیلی سرزنده و شاد می شد. او سرم را بین دست هایش می گرفت، پیشانیم را می بوسید و آوازهایی را می خواند که هیچ وقت دیگری نمی خواند، زیرا ترک ها که ارباب ما بودند، آن آوازها را دوست نداشتند و…