کتاب گاردن پارتی

کاترین منسفیلد در سال‌های آغازین سده‌ی بیستم، برخلاف دیگر نویسندگان بزرگ هم‌عصرش که رمان می‌نوشتند، به نوشتن داستان کوتاه پرداخت و در تحول این نوع ادبی نقش بسزایی داشت. او شگردهای بدیعی در داستان‌هایش به‌کار می‌برد: شروع بی‌مقدمه و ناگهانی و پایان باز؛ کم‌کردن اهمیت پیرنگ و پرداختن به جزئیات؛ تمرکز بر دنیای درونی شخصیت‌ها؛ و درآمیختن فضای داستان با احساسات. داستان‌های او بازتاب حال‌و‌هوای امپرسیونیستی زمانه‌اش هستند. او در این داستان‌ها فضا را با رنگ‌های لطیف بر کاغذ ترسیم می‌کند، آن‌گاه احساس را چون قطره‌های رنگ بر آن می‌پاشد و به این ترتیب داستانی می‌آفریند که با ظرافت تمام از دل روزمرگی‌ها بیرون کشیده شده، داستانی از بهشت گمشده به نام «زندگی». مجموعه‌داستان گاردن پارتی گزیده‌ای از بهترین داستان‌های منسفیلد است.
کاترین منسفیلد در 14 اکتبر 1888 در شهر ولینگتن، پایتخت نیوزیلند، به دنیا آمد. او سومین دختر پدر و مادری بود که سخت به دنبال داشتن فرزند پسر بودند. اسمش را کاتلین گذاشتند. اسم دومش منسفیلد بود، نام دوشیزگی مادربزرگش. تحصیلات رسمی کاترین منسفیلد در 1895 آغاز شد. علاقه‌اش به نویسندگی خیلی زود آشکار شد و در 1897 به خاطر قطعه‌ای به نام «سفر در دریا» برنده‌ی انشای انگلیسی مدرسه شد. در 29 ژانویه‌ی 1903، او و خانواده‌اش راهی انگلستان شدند. کاترین و دو خواهر بزرگ‌ترش سه سال در لندن ماندند و در مدرسه‌ی دخترانه‌ی کوئینزکالج به تحصیل ادامه دادند. کاترین قصد داشت در رشته‌ی موسیقی تحصیل کند و می‌خواست نوازنده‌ی ویولن‌سل شود. دخترهای خانواده در 1906 به نیوزیلند بازگشتند، اما کاترین دیگر علاقه‌ای به زندگی در آن‌جا نداشت. مادربزرگ محبوبش هم در همین سال از دنیا رفت. در این زمان بود که او از نوازندگی چشم پوشید و تصمیم گرفت نویسنده شود و در انواع ادبی گوناگون طبع‌آزمایی کرد. در اکتبر 1907، سه قطعه‌ی توصیفی از او به نام «شرح مختصر» در مجله‌ی نِیتیو کامپنین در ملبرن استرالیا منتشر شد که اولین اثر منتشرشده‌ی او در بزرگسالی است. او در ششم ژوئن 1908، در نوزده سالگی، برای دومین‌بار راهی انگلستان شد و تا پایان عمر دیگر به نیوزیلند بازنگشت. منسفیلد در دوم مارس 1909 با جو باودِن ازدواج کرد، معلم آوازی که چندان نمی‌شناختش. خبر ازدواج کاترین خانواده‌اش را بهت‌زده کرد. مادرش به لندن رفت و او را با خود به شهر کوچکی در باواریای آلمان برد که چشمه‌های آب معدنی‌اش معروف است. او پس از بازگشت به نیوزیلند هم نام کاترین را از فهرست وراث وصیت‌نامه‌اش حذف کرد. کاترین در باواریا با ناقد ادبی و مترجمی لهستانی به نام فلوریان سوبینوفسکی آشنا شد. او کاترین را با آثار چخوف آشنا کرد. آشنایی با چخوف و فرهنگ روسی تأثیری ماندگار بر کاترین گذاشت. منسفیلد در ژانویه‌ی 1910 به لندن بازگشت. او از طریق همسرش با آلفرد ریچارد اُراژ، سردبیر هفته‌نامه‌ی نیواِیج، آشنا شد. تا یک‌سال‌ونیم بعد دوازده داستانش در این هفته‌نامه چاپ شد. در دسامبر 1911 کاترین داستانی برای مجله‌ی ریتم فرستاد. جان میدلتن ماری، سردبیر ریتم، چنان تحت تأثیر این داستان قرار گرفت که از دوست مشترکی خواست او را با منسفیلد آشنا کند. ظرف چند هفته، پایدارترین دوستی و عشق زندگی کاترین منسفیلد شکل گرفت و نهایتاً به ازدواج او با جان ماری انجامید. کاترین دستیار ماری در مجله‌های ریتم و بلو ریویو شد. این دو و از طریق انتشار این مجله با دی. ایچ. لارنس و همسرش فریدا ویکلی آشنا شدند. در نیمه‌شب چهارم اوت 1914، بریتانیا پا به جنگ جهانی اول گذاشت. وقتی برادرش، لزلی، در 1915 در جنگ کشته شد، نگاه او به زندگی و نویسندگی تغییر کرد. در اواخر سال 1917، کاترین سرمای شدیدی خورد و سخت بیمار شد. پزشکان تشخیص دادند که او مدتی است به سل مبتلا شده است. در اواخر آوریل، طلاق کاترین منسفیلد از جو باودن نهایی شد و در سوم مه 1918 به عقد جان میدلتن ماری درآمد. اما حال کاترین مساعد نبود و جشن عروسی برگزار نشد. در فوریه‌ی 1919، ماری سردبیر هفته‌نامه‌ی معتبر آتنایوم شد و از کاترین دعوت کرد برای این هفته‌نامه نقد رمان بنویسد. کاترین در بیست ماه آتی بیش از صد نقد نوشت و شهرتی در این کار به هم زد. در دوم دسامبر 1920، مجموعه‌ی دوم داستان‌های منسفیلد به نام سعادت چاپ شد. این مجموعه با استقبال فراوانی روبه‌رو شد و در فوریه‌ی 1921 در امریکا هم به چاپ رسید. یکی از پرکارترین دوران زندگی منسفیلد از سپتامبر 1921 آغاز شد و تا ژانویه‌ی 1922 ادامه داشت. منسفیلد پرطرفدارترین و پرخواننده‌ترین داستانش را در این دوران نوشت- «گاردن پارتی». منسفیلد در نهم ژانویه‌ی 1923 بر اثر بیماریش به سرفه افتاد و ریه‌اش خونریزی کرد و در نهایت در ساعت ده‌ونیم شب درگذشت
نرگس انتخابی در 1339 در تهران به دنیا آمد. دوره‌ی ابتدایی و متوسطه را در مدارس بین‌المللی تهران گذراند و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته‌های ادبیات انگلیسی، زبان‌شناسی و زبان آلمانی به پایان برد. چندی در دانشگاه‌های تهران و شهید بهشتی به تدریس اشتغال داشت. در 1336 به دعوت دکتر علی‌محمد حق‌شناس به گروه فرهنگ‌نگاران انتشارات فرهنگ معاصر پیوست و از 1336 تا 1389 در این مؤسسه به کار فرهنگ‌نگاری پرداخت. حاصل این دوره چندین فرهنگ و کتاب آموزشی است، از جمله فرهنگ هزاره (با همکاری علی‌محمد حق‌شناس و حسین سامعی که برنده‌ی جوایز کتاب سال و کتاب برتر دانشگاهی شده)، فرهنگ مدرسه (برنده‌ی جوایز شورای کتاب کودک و کتاب‌های آموزشی رشد)، فرهنگ ریاضیات مدرسه، فرهنگ ریزه (آلمانی- فارسی)، دستور زبان آلمانی، راهنمای تلفظ زبان انگلیسی و چندین اثر دیگر در این زمینه. انتخابی از فارسی به انگلیسی هم ترجمه می‌کند و کتاب کاشانیان نامدار به روایت آلبومخانه‌ی کاخ گلستان را برای بنیاد فرهنگ کاشان ترجمه کرده است. ترجمه‌ی فارسی گزیده‌ی اشعار زیگرید کروزه، با نام همچون طبیعتی بی‌جان، از آلمانی و مجموعه داستان گاردن پارتی، اثر کاترین منسفیلد، از دیگر آثار اوست.