کتاب قرآن و عقلانیت ارتباطی

درباره ی کتاب:
با وجود اهمیت عقل و بار معنایی مثبت آن، امروز در این که کدام جامعه و کدام الگوی زندگی عقلانی است اختلاف وجود دارد. الگوی مدرنیته، که بر بام عقلانیت نشسته، سایر الگوهای زندگی را «افسون زده» و بالمال غیرعقلانی ارزیابی می کند. در عین حال در درون گفتمان مدرنیته اجماع وجود ندارد. از این رو، در باب عقلانیت مفاهیم زیادی تولید شده است که هر کدام در صدد رفع کاستی های دیگر مفاهیم است. هابرماس، به عنوان اخیرترین فیلسوف مشهور مدرن، مدرنیته ی متاخر را، همانند وبر، گرفتار عقلانیت صوری می داند و به عبارتی آن را ناعقلانی ارزیابی می کند و معتقد است که برای خروج از ناعقلانیت، عقلانیت ارتباطی باید جایگزین عقلانیت صوری شود. حال سوال این است، آیا عقلانیت ارتباطی برساخته ی هابرماس می تواند الگوی مطلوبی برای جوامع اسلامی باشد؟ برای پاسخ دادن به این سوال، به نظر می رسد منطقی ترین روش این باشد که یک مسلمان – با فرض التزام به اسلام – در صدد برآید «عقلانیت نص محور / قرآن محور» را بازسازی کند و با توجه به این نوع عقلانیت (یعنی عقلانیت وحیانی) به این پرسش پاسخ دهد.