کتاب سر هیدرا

سرهیدرا در میان آثار کارلوس فوئنتس یک استثناست. اثری بسیار متفاوت با آن حال و هوا و ویژگی‌هایی که از نوشته‌های او می توان انتظار داشت. سرهیدرا رمانی است برخوردار از حال و هوای جاسوسی، انتخاب این ژانر از سوی نویسنده ای چون فوئنتس آنقدر عجیب هست که می‌توان پیش بینی کرد که او با این ژانر یک بازی و شوخی ترتیب بدهد. در واقع او به جای یک رمان جدی جاسوسی که مبتنی بر قواعد ژانر باشد، پارودی یک رمان جاسوسی را نوشته است و خود فوئنتس مترجم کتاب معتقد است: «سر هیدرا نخستین و احتمالا یگانه رمان جاسوسی در ادبیات مکزیک است. چنان که خود فوئنتس می‌گوید‌، قصد داشته از سر تفنن یک پارودی جاسوسی بنویسد‌، روایت یک جیمز باند جهان سومی را. اما به رغم نیت اولیه‌، این اثر به تلخ‌اندیشی در باب بی‌اخلاقی‌، منفی‌بافی و پلیدی در عرصه سیاست بدل شده است. قهرمان رمان‌، فلیکس مالدونادو‌، شخصیتی شبیه «یوزف کا»ی کافکاست‌، با این تفاوت که نه درگیر محاکمه است و نه تلاش می‌کند بی‌گناهی‌اش را به اثبات برساند‌، زیرا محاکمه‌اش به پایان رسیده و جرمش اثبات شده.»
با این او صاف می‌توان گفت در این رمان، کارلوس فوئنتس برخلاف دیگر آثارش که به اولیس نزدیک بودند،به سمت کنت مونت کریستو حرکت کرده و اثری داستانگو را نوشته است. در رمان سرهیدرا فوئنتس سیمای نویسنده‌ای را از خود به نمایش گذاشته که قدرت چشاندن لذت خوانش رمانی سرگرم کننده را به مخاطب دارد؛ رمانی که در عین حال از جنبه های غنی محتوایی و ادبی نیز برخوردار است.
نثر فوئنتس نثری زیباست که گاه به شعر پهلو می زند و در عین حال ابزاری‌ست برای روایت. کاوه میرعباسی این رمان را مستقیما از اسپانولی به فارسی برگردانده و در عین حال از زبان انگلیسی نیز برای درک نقاط دشوار و مبهم آن بهره گرفته است.