کتاب زیر کوه آتشفشان

کتاب زیر کوه آتشفشان اثر مالکولم لاوری از شاهکارهای ادبی قرن بیستم است که در سال 1947 منتشر شد. این کتاب را صالح حسینی به فارسی برگردانده است. لاوری از کودکی زندگی پر‌فرازو‌نشیبی داشت که باعث شد در پانزده‌سالگی به الکل سوق داده شود و همین اعتیاد به الکل در نهایت باعث مرگش شد.

کتاب زیر کوه آتشفشان موفق‌ترین اثر مالکولم لاوری است. روند نوشتن این کتاب سال‌ها طول کشید. او ابتدا ایده‌ی خام این اثر را به صورت داستان کوتاه درآورد. سال‌ها بعد نسخه‌ی اولیه‌ی رمان را در حالی نوشت که همواره در حالت مستی به سر می‌برد و ازدواج اولش در حال فروپاشی بود. مالکولم سعی کرد این نسخه را به چاپ برساند؛ اما هیچ ناشری آن را قبول نکرد. بعد از نوشتن این نسخه تا وقتی که زندگی‌اش به مسیر درستی بیفتد، از نوشتن این اثر خودداری کرد. لاوری تمام هوش و حواسش را روی نوشتن نسخه‌ی دوم این کتاب گذاشت و بعد از کامل کردن رمان دوباره برای پیدا کردن ناشر تلاش کرد.

امروز این کتاب از مهم‌ترین آثار قرن بیستم است و با رمان اولیس جیمز جویس مقایسه می‌شود. این کتاب در دوازده فصل روایت می‌شود. دوازده برای لاوری اهمیت بسیاری دارد. او در نامه‌ای به یکی از ناشرها نوشته بود که از عدد دوازده به این دلیل استفاده کرده که در یک روز دوازده ساعت وجود دارد و این رمان داستان آخرین روز زندگی یک افسر دولتی سابق معتاد به الکل را تعریف می‌کند. جئوفری فرمین آخرین روز زندگی‌اش را در جشن روز مردگان شهر کواوهناهواک می‌گذراند. فصل اول این رمان وقایع یک سال پس از مرگ فرمین را بیان می‌کند و یازده فصل بعدی روز مرگ او را با جزئیات توصیف می‌کنند.