کتاب زنان خوب به آسمان میروند زنان بد به همه جا(پرفروش ترین کتاب درباره زندگی زنان)

اوته ارهارت در کتاب پرفروش زنان خوب به آسمان می‌روند، زنان بد به همه جا به همه‌ی بانوان کمک می‌کند تا بر تمام موانع و باورهای اشتباهی که در مقابل موفقیت و استقلال آن‌ها قرار دارد غلبه کنند و به فردی مستقل و خود ساخته در جامعه تبدیل شوند و به اهداف و خواسته‌های خود دست یابند.

در جامعه زنِ نمونه به صورتی تعریف می‌شود که همیشه با لبخندی بر لب، کارهای منزل و بیرون، مواظبت از فرزندان و وظایف زناشویی را انجام دهد. او فداکارانه شوهر خود را در کارهایش یاری می‌دهد و حمایت می‌کند. زیبا، متناسب و نجیب است. فداکاری می‌کند اما توقع سپاسگزاری ندارد و در موقعیتی پایین‌تر از توانایی‌های خود، به برخی از موفقیت‌های شغلی دست می‌یابد.

زنان بیش از مردان دچار اضطراب و افسردگی می‌شوند. تصور می‌کنند برای آنکه از آنان قدردانی شود باید بیش از مردان زحمت بکشند و تجربه هم به آن‌ها حق می‌دهد. خانم‌ها می‌کوشند نسبت به همکاران مرد خود بی‌نقص‌تر، زرنگ‌تر، انعطاف‌پذیرتر و … باشند؛ آن‌ها بیش از همکاران مرد خود زحمت می‌کشند اما کمتر قدرشان را می‌دانند و بهره کمتری نصیب‌شان می‌شود. حتی خود نیز قدر زحمت خویش را نمی‌دانند. زنان بسیاری هستند که دستاوردها و موفقیت‌های خود را پنهان می‌کنند چرا که نمی‌خواهند به خودشان افتخار کنند. آن‌ها انتظار دارند تا کسی کشفشان کند و اگر آن فرد پیدا نشد، حالت‌های خستگی، افسردگی، دلزدگی از زندگی و غم و اندوه به آن‌ها دست خواهد داد.

خانم‌ها تصور می‌کنند که با سکوت و در هر شرایطی خوب بودن می‌توانند در زندگی شغلی و خصوصی‌شان به موفقیت و کامیابی برسند. تنها راهبرد آن‌ها برای رسیدن به موفقیت که هیچ شکی درباره‌اش ندارند، خوب بودن در نظر دیگران است. آن‌ها الگوهایی که از مادرشان به آن‌ها رسیده را باور دارند، اگرچه بارها با تجربه دریافته‌اند که زنان مستقل بیشتر از زنان به اصطلاح سر به راه در زندگی به موفقیت دست پیدا می‌کنند.

اوته ارهارت (Ute Erhardt) در کتاب مشهور «زنان خوب به آسمان می‌روند، زنان بد به همه جا» (Good Girls Go to Heaven, Bad Girls Go Everywhere) یک مرجع شگفت انگیز برای تصمیماتتان در زندگی ارائه می‌کند و در 13 فصل شما را راهنمایی می‌کند تا باورهای صحیح و غلطی را که از گذشته تاکنون در همه‌ی جوامع، کم و بیش رواج داشته بشناسید و به نتایج درستی دست پیدا کنید. این کتاب به آن دسته از زنانی که باور دارند همیشه باید مورد حمایت قرار گیرند و مراقبت شوند کمک می‌کند تا شناخت ارزشمندی از وجود خود پیدا کنند و در نهایت در زندگی شخصی و کاری به موفقیت برسند.

اوته ارهارت را بیشتر بشناسیم:

او متولد 1956 در کسل، روانشناس، نویسنده و مشاور روان‌درمانی است. کتاب‌های ارهارت درباره روانشناسی زنان از جمله کتاب «زنان خوب به آسمان می‌روند، زنان بد به همه جا» جزء پرفروش‌ترین کتاب‌ها در این زمینه به زبان آلمانی هستند. کتاب حاضر از سال 1995 تا 1997 در لیست پرفروش‌ترین کتاب اشپیگل برای کتاب‌های غیر داستانی قرار داشت. این فروش بی‌سابقه، رکوردی منحصر به فرد است که تاکنون هیچ کتاب غیر داستانی از آن پیشی نگرفته است.

جملات برگزیده کتاب زنان خوب به آسمان می‌روند، زنان بد به همه جا:

– اگر فریاد بزنید، اتفاق وحشتناکی نمی‌افتد!
– باید همان کاری را بکنم که از من انتظار می‌رود.
– لیاقت‌های خود را نشان دهید و بر توانایی‌های خود تأکید کنید.
– کاری به این نداشته باشید که دیگران درباره‌ شما چگونه فکر می‌کنند.
– فداکاری و صرف‌نظر کردن از امیال خود نمی‌تواند راه‌حلی دراز مدت باشد.
– توافق‌های‌تان با دیگران واضح و روشن باشد و خواسته‌های خود را به ‌وضوح اعلام کنید.

در بخشی از کتاب زنان خوب به آسمان می‌روند، زنان بد به همه جا می‌خوانیم:

در سر بسیاری از مادران و پدران و دختران این فکر می‌گذرد که هر زنی، در زندگی‌اش به جایی می‌رسد که باید در مورد شوهر و فرزند تصمیم بگیرد. این کار مستلزم آن است که مردی را بیابد که از او مراقبت کند. سوای هرگونه تحصیلات و میزان اتکا به نفسی که زن به دست آورده است، هدف نهایی همواره به دست آوردن دل یک مرد توانمند است. برای رسیدن به این هدف، قاعده‌های واضحی وجود دارند که زنان را تبدیل به موجودات حقیر، ‌بی‌آزار و سربه‌راه می‌کنند.

متأسفانه موضوع اصلی در زندگی زن امروزی هنوز آن است که چگونه مردی را به دام اندازد. هر چه موقعیت اجتماعی آن مرد بالاتر باشد، موقعیت زن هم بالاتر فرض می‌شود. یک بار در یک آگهی تبلیغاتی تلویزیونی، دیدم که زن میانسالی خود را «همسر دندانپزشک» معرفی کرد. اینکه شوهرش دندانپزشک بود باید بدان معنا می‌بود که او هم زنی شایسته است. او نیازی به تحصیلات خاصی نداشت؛ همین که توانسته بود مرد موفقی را به سوی خود جذب کند، لابد نشان‌دهنده لیاقت‌اش بود. عنوان «همسر» ظاهراً تنها عنوانی است که خانم‌ها برای آن ارزش قائل‌اند. حتی نام خانوادگی‌شان را هم تغییر می‌دهند، مگر آنکه قانون نامگذاری امکانات دیگری فراهم آورد. حتی خانم‌هایی که از لحاظ شغلی موفق هستند، ارزش خاصی برای شوهر داشتن قائل‌اند. موفقیت شخصی بدون داشتن شوهر از نظر آن‌ها بی‌معنا است.