کتاب روزگار بی‌عیب و نقص

کتاب روزگار بی‌عیب و نقص (یونی کامپ) را آیرا لوین، نویسنده‌ی انگلیسی‌تبار نوشته و جمشید نرسی آن را به فارسی ترجمه کرده است. این کتاب در ژانر علمی تخیلی نوشته شده است و داستانی پادآرمان‌شهری دارد. کتاب روزگار بی‌عیب و نقص برای اولین بار در سال 1970 به چاپ رسید و موردتوجه دوستداران ژانر علمی تخیلی قرار گرفت. لوین در سال 1992 جایزه‌ی کتاب پرومتئوس را برای این رمان دریافت کرد. از روی این اثر فیلمی با همین نام هم اقتباس شده است.

داستان در آرمان‌شهری اتفاق می‌افتد که به‌زودی متوجه می‌شویم آن‌چه فکر می‌کردیم نیست و در حقیقت پادآرمان‌شهر است. دنیای این داستان توسط رایانه‌ای به نام یونی کامپ اداره می‌شود و همه‌ی انسان‌ها طبق برنامه‌های یونی کامپ زندگی می‌کنند. هر ماه هر شخص دوز داروی مشخصی دریافت می‌کند که ذهنش را کنترل می‌کند و سوخت‌وساز بدن را در سطحی عادی نگه می‌دارد. انسان‌ها همه در آرامش زندگی می‌کنند و از آن‌جا که تفاوتی با هم ندارند، بحث و جدلی نیز ندارند. چشم همه‌ی انسان‌ها به یک رنگ است و تنها هشت نام برای کل جمعیت وجود دارد: چهار نام برای زنان و چهار نام برای مردان. انسان‌ها در بیشترین حالت تا 62 سالگی عمر می‌کنند و بعد می‌میرند. شخصیت اصلی این کتاب پسری به نام چیپ است که با بقیه تفاوت دارد. او یک چشم قهوه‌ای و یک چشم سبزرنگ دارد. چیپ متوجه ایرادات این دنیا می‌شود و به دنبال حقیقت می‌رود. این اثر معمولاً با کتاب‌های «دنیای قشنگ نو» از آلدوس هاکسلی و «1984» نوشته‌ی جورج اورول مقایسه می‌شود.