کتاب دویدن تا ته بودن (شش پژوهش فلسفی در شعر سهراب سپهری)

درباره ی کتاب:
سهراب تجربه ی زیستن در رفت و برگشت میان فهم جهان، آفرینش هنری و استغراق در احساس «زیبایی» را یافته بود اما این تجربه را کافی نمی دید و می پنداشت باید به سوی استغراق پیوسته پیش برود. با آگاهی از رسیدن او به چنین تجربه، ژرف اندیشی و بینشی است که می شود گفت سهراب سپهری شخصیت کم نظیری در ادبیات ایران و جهان است. او شاعری است که تفکرش عمق دارد، زیرا به مسائل بنیادین و وجودی انسان اندیشیده است. خواندن شعر سهراب و مانوس بودن با او به باز شدن گره های کور زندگی بسیاری از انسان ها یاری می رساند. نگریستن به زندگی، مرگ، ارج زمین و خویشاوندی انسان با موجودات زمینی از پنجره ی شعر فکورانه بی شک در چگونه زیستن هر آن که با سهراب انس داشته باشد تاثیرگذار است و بدون چنین اندیشیدنی نیکو زیستن پایدار برای انسان ها میسر نمی شود.