کتاب در باب خواندن

درباره ی کتاب:
خواندن، مادام که برای ما فقط نوعی محرک است که کلید جادویی اش در عمق روان ما باب سراهایی را می گشاید که راه ورود به آنها را نمی دانستیم، نقشی خجسته در زندگی ما دارد. اما برعکس خطرناک خواهد شد زمانی که به عوض باز کردن چشم ما به حیات شخصی ذهن، جایگزین آن شود؛ زمانی که حقیقت دیگر در نظر ما نه همچون کمال مطلوبی به نظر می آید که تنها با پیشرفت واقعی اندیشه و با تقلای دل می توان به آن دست یافت، بلکه همچون چیزی مادی در میان اوراق کتاب ها، همچون عسلی که تماما گردآوری دیگران است و تنها کافی است قدم رنجه کنیم و در میان قفسه های کتابخانه ها به آن دست یابیم و منفعلانه در استراحت مطلق ذهن و جسم مان تناول کنیم.
در تمام ادوار تاریخ تمدن، کتاب و کتاب خواندن همواره جایگاه خاصی داشته و مطالعه یکی از اصلی ترین راه های تعالی فکر و صیقل دادن روح و اندیشه شناخته شده است. کتاب، آن گنجینه ی معرفت، آن «یار مهربان»، آن مونس تنهایی بوده است که بزرگان اندیشه و اصحاب دانش در وصال او گویی در بر معشوق آرمیده اند و در فراقش انگار به بلای هجران گرفتار آمده اند. به دیگر سخن، کتاب و مطالعه ی آن همواره امری مقدس و تعالی بخش انگاشته شده است. با وجود این پروست نگاهی متفاوت به مسئله دارد. وی در جستار حاضر سعی دارد ما را از مخاطرات احتمالی کتاب آگاه سازد. پروست نویسنده، همچون دیگر نویسندگان بزرگ، خود خواننده ای خستگی ناپذیر بود.