کتاب حکایت کلانشهر و حیات بدن

درباره ی کتاب:
پژوهشی درباره ی هستی کلانشهری انسان!
در دیالکتیک بدن و کلانشهر، کلانشهر و ماشین های آن تمامیت خود را به بدنی منتقل می کنند که هرگز به دنبال تمامیت نبوده است، بلکه پیوسته در طلب فقدان، شدن، گشودگی به روی جهان و رهایی است. اگر به عمیق ترین لایه های زندگی خود رجوع کنیم، خواهیم دید چیزی که ما می خواهیم و آرزو می کنیم، گشودگی به روی جهان به جای فروبستگی نسبت به آن، شدن پیوسته به جای سکون، و شور و هیجان به جای کرختی و افسردگی در حیات است. نه تمامیت، نه کلیت، نه سلطه و نه توقیف جریان زندگی، هیچ کدام با حیات بدن مناسبتی ندارند. مسئله ی اساسی حیات بدن در کلانشهر این نیست که کلانشهر تمامیتی را عرضه می کند که مطلوب بدن ساکن در کلانشهر نیست، بلکه این است که بدن اساسا طالب تمامیت نیست، زیرا دچار فقدان، و خواهان آن است که این فقدان در حالت اصلی اش باقی بماند. تمامیت چیزی نیست که بدن را به سبب فقدانش سرزنش کنیم، زیرا تمامیت هرگز جزو ذات بدن نبوده است. همین فقدان منبع گشودگی، حرکت و شدن پیوسته ی بدن است؛ حرکتی که هرگونه تمامیتی، از جمله تمامیت کلانشهر، مانع آن است.