کتاب جلوه ی تاریخ در شرح نهج البلاغه (دوره ی 4 جلدی)

درباره ی کتاب:
عبدالحمید بن هبة الله مداینی که به «ابن ابی الحدید» شناخته می شود از دانشمندان بسیار نامور و برجسته ی سده ی هفتم هجری است؛ او را فقیه، مورخ، ادیب، متکلم و شاعری اهل نظر دانسته اند. هفده کتاب بازمانده از او که در مقدمه ی این کتاب با آن ها آشنا می شوید از کتاب های ماخذ در رشته های مختلف اند. چند کتاب او بررسی و نقد افکار نامورانی چون غزالی، زمخشری یا شرح گفته های ابن اثیر و فخر رازی است. میان آثار علمی او شرح بیست جلدی نهج البلاغه را گزین تر از دیگر کتابهایش دانسته اند و خوشبختانه بدون هیچ کاستی در گذر روزگار پا بر جای مانده و بارها در کشورهای اسلامی چاپ شده است.
مباحث تاریخی و اجتماعی شرح نهج البلاغه که بخش عمده ی آن است با بهره بری از منابعی تدوین شده که در دسترس مورخ بزرگی چون محمد بن جریر طبری نبوده است و کتاب حاضر برگردان همان مطالب به فارسی است. یکسان نگری و پرهیز از یک سو نگری در اندیشه و بیان ابن ابی الحدید به روشنی آشکار است، با این همه، توجه داشته باشید که هیچ کتابی، به ویژه در مسائل تاریخی آن گونه نیست که نقدناپذیر باشد. باید این را هم در نظر داشته باشیم که از سده ی هشتم هجری تاکنون، مولفان گران قدری همچون حر عاملی، فیض، مجلسی، و در روزگار نزدیک حامد حسین، محدث قمی، سید محسن امین، سید محمدهادی میلانی، روان همه ی آن ها شاد باد از شرح نهج البلاغه ی ابن ابی الحدید بهره گرفته و از آن در منابع خود نام برده اند.