کتاب بچه های سبز ( برج بابل – 1 )

درباره ی کتاب:
اُلگا توکارچوک (1962) نویسنده ی جریان ساز لهستانی، در سال 2018 جایزه ی ادبی نوبل را از آن خود کرد. او نویسنده ای پر کار است و آثارش پیوندهایی غریب با تاریخ لهستان و البته اروپا دارد. داستان بلند بچه های سبز، از درخشان ترین آثارش، در قرن هفدهم روایت می شود، در زمانی که لهستان درگیر جنگ است… یک گوتیک مدرن است که از سویی آثار قرن هجدهمی را به یاد می آورد و از سویی نیم نگاهی دارد به دستاوردهای اُمبرتو اکو؛ داستان بلندی که هم تاریخ و متافیزیک و علوم غریبه را در هم ادغام می کند و هم گوشه چشمی دارد بر جهانی که از بین رفته و جایی پنهان شده و انگار انسان امروز را با آن دیگر کاری نیست. روایتی از کوچ افسانه های کهن یا حتی سلاخی شان به دست جهان نو.
گزیده ای از کتاب:
ماجرا در بهار سال 1656 رخ داد، همان هنگام که در لهستان اقامت داشتم. چند سال قبل تر، به دعوت لودویکا ماریا گونزاگا، همسر یان دوم کازیمیرز، پادشاه لهستان، به آن سرزمین آمده بودم تا در مقام طبیب ملوکانه خدمت گزار باشم. ناگفته پیداست که برایم مقدور نبود چنین دعوتی را رد کنم، به خصوص به دلایل شخصی که یادآوری شان را این جا لازم نمی بینم. از شما چه پنهان، معذب شدم آن گاه که بار سفر به لهستان بستم، زیرا هیچ سرزمینی را نمی شناختم تا این اندازه از دنیایی که با آن آشنا بودم دور باشد و از این رو، خویشتن را مرکز گریز قلمداد می کردم، کسی که فاصله می گیرد از کانونی که می داند آن جا در بر چه پاشنه ای می چرخد…