کتاب بازیابی مکرر: قدرت اسپینوزا از کجا می آید؟

درباره ی کتاب:
نویسندگان، شاعران، موزیسین ها، فیلم سازان – نقاشان نیز، و حتی خوانندگان تصادفی – می توانند خود را اسپینوزیست بدانند؛ در واقع؛ چنین چیزی برای آن ها بیش از فیلسوفان حرفه ای محتمل است. این مسئله به برداشت عملی شخص از «طرح» مربوط می شود. مسئله این نیست که شخص می تواند بدون این که بداند اسپینوزیست باشد، بلکه [مسئله آن است که] امتیاز شگرفی وجود دارد که اسپینوزا از آن برخوردار است، چیزی که به نظر می رسد [تنها] وی موفق به انجام دادن آن شده و نه هیچ کس دیگری. او فیلسوفی است که قسمی آپاراتوس مفهومی استثنایی در اختیار دارد، آپاراتوسی بس توسعه یافته، نظام مند و عالمانه؛ و با این حال وی ابژه ی اصلی مواجهه ای بی واسطه و بدون آمادگی قبلی است، چنان که یک غیرفیلسوف، یا حتی کسی که آموزش رسمی ندیده، می تواند قسمی روشنایی یا «تشعشع» را از وی دریافت کند. لذا این مواجهه ای است که تو گویی شخص [طی آن] پی می برد که اسپینوزیست است؛ و به درون نظام یا ترکیب مرموز جذب و کشیده می شود.