فرفره های کاغذی- دلتنگی های من

بازی های سنتی، عصاره ای از فرهنگ و آداب و سنن ایران
بازی‌ها به‌طور عام دارای باری فرهنگی هستند که چه در گذشته و چه در عصر حاضر با هدف پرکردن اوقات فراغت انسان طراحی شده‌اند. با شناخت بازی‌های بومی، محلی و سنتی ایرانی که علاوه بر بار فرهنگی، از جذابیت و تنوع بالایی نیز برخوردارند، نه‌تنها می‌توان تاریخ و سنن این مرز و بوم را به شکلی پویا و عمیق به نسل‌های آینده منتقل کرد، بلکه می توان از آن به‌عنوان بهانه‌ای برای گریز از عواقب اعتیاد و هدایت جوانان در مسیر تکنولوژی و معنا و مفهوم‌بخشی دوباره به زندگی هم استفاده کرد، به‌خصوص اینکه در بسیاری از این نمونه بازی‌ها قوانین ساده و اولیه‌ای از شکل بهینه اداره زندگی و هدایت آن آموزش داده و تمرین می‌شود تا افراد را به مهارت‌های لازم برای رویارویی با موقعیت‌های دشوار زندگی مجهز کند.
فرفره های کاغذی- دلتنگی های من
فرفره های کاغذی یکی از ساده ترین اسباب بازی های کهن است که با کمترین امکانات ساخته می شود. گردش آرام فرفره ها در برابر باد کنایه ای از گردش روزگار است؛ کودکان باید بدانند هماهنگی با جریان طبیعت در عین گردش بر یک مدار دربرابر سختی های روزگار راز لطافت زندگی است. تطابق چشم و دست، دست ورزی، آشنایی ساده با هندسه و فیزیک از جمله مهارتهایی هستند که کودکان با ساخت فرفره های کاغذی می آموزند.
این بازی سنتی برای کودکان بالای پنج سال طراحی و تولید شده و با توجه به ماهیت نوستالژیکی که دارد از گروه سنی 7 تا 77 سال را در بر می گیرد. لازم به ذکر است جعبه فرفره های کاغذی حاوی قطعات ریز است و باید دور از دسترس کودکان زیر پنج سال نگاه داشته شود.