شاهنشاهی هخامنشی

درباره ی کتاب:
کتاب‌ حاضر به‌ بررسی‌ خاندانی‌ می‌پردازد که‌ از ٥٥٠ تا ٣٣٠ قبل‌ از میلاد مسیح‌ در کشور ایران حکومت می کردند‌؛ نویسنده ابتدا از ظهور مادها و پارس‌ها می‌نویسد و سپس‌ به‌ کردارهای‌ کورش‌ ــ بنیانگذار این‌ سلسله‌ ــ می‌پردازد. او در مقدمه ی کتابش در مورد نام و حدود جغرافیایی ایران آن زمان می گوید: پارسیان به سرزمین خودشان «پارسه» می گفتند که دقیقا برابر با استان «فارس» کنونی است.در موارد نادری که من «پرشیا» نوشته ام- که از «پرسیا» ی لاتین به ما رسیده است- منظور واحد جغرافیای سیاسی یا قدرت بزرگی است که ایرانیان سرزمین آریایی می نامیدند و در دوران باستان ایران (آریانا) سرزمینی است که ایرانیان سرزمین آریایی می نامیدند و در دوران باستان مرزهای جغرافیایی کاملا مشخصی نداشت. ایالات ماد و پارس ضلع غربی آن در همسایگی بین النهرین را تشکیل می دادند. مرز شرقی آن احتمالا در حوزه رود سند متوقف می شد، گرچه شاید در شمال خاوری به رود یاکستارس (سیردریا یا سیحون امروزی) می رسید. در جنوب جایی که امروزه بلوچستان می نامند گرچه جزیی از شاهنشاهی ایران بود ولی در شمار سرزمین اصلی ایران محسوب نمی شد [و «انیران» یا غیر ایرانی دانسته می شد.-م] این نکته در مورد سرزمین خوزیان (خوزستان کنونی که به عربی اهواز می گفتند) که معمولا به آن جا عیلام گفته می شد و شوش پایتخت هخامنشیان در آنجا قرار داشت نیز صادق است.