رمان انتقام

درباره ی کتاب:
همچون رمان های خدمتکار و پروفسور و خوابگاه، مجموعه داستان انتقام؛ یازده داستان سیاه نیز توسط استفن اسنایدر به انگلیسی ترجمه شده است. در مجموعه داستان انتقام؛ یازده داستان سیاه اوگاوا به سراغ موضوع مرگ رفته است. موضوعی که یکی از دل مشغولی های اصلی اوگاواست و او در هتل آیریس و چند اثر دیگر نیز به همین موضوع پرداخته است. شیوه ی روایی اوگاوا در این مجموعه داستان به گونه ای است که ارتباطی بینامتنی طرح و درونمایه ی تمامی داستان ها را به هم مرتبط می کند و بدین ترتیب در پایان داستان یازدهم، خواننده بار دیگر به ابتدای داستان اول باز می گردد.
یوکو اوگاوا، ریاضی دان و نویسنده ی ژاپنی، در کارنامه ی ادبی خود بیش از سی رمان و چندین جایزه ی ادبی از جمله جایزه ی شیرلی جکسن (2008) را ثبت کرده است. منتقدان اوگاوا را نویسنده ای می دانند که در آثارش به شدت تحت تاثیر داستان گویی هاروکی موراکامی است. اما از سوی دیگر برخی از منتقدان در آثار او رد عناصر بورخسی را نیز یافته اند.
گزیده ای از رمان:
اولین بار که بانو جی کمی از محصولاتش را به من هدیه داد باعث و بانی اش یک گربه ی ولگرد بود. در حالی که بیلش را در هوا تکان می داد، فریاد می زد: «حیوان کثیف!» گربه ای را دیدم که یواشکی دارد می رود سمت باغچه… پنجره را باز کردم و بلند به بانو جی گفتم باید سطح باغچه را با برگ های سوزنی بپوشاند…
وقتی اداره ی پست را گشتند، کوهی از کیوی پیدا کردند، اما وقتی کیوی ها را کنار زدند فقط جسد آش و لاش شده ی یک گربه را پیدا کردند. بعد رفتند و بیل آوردند تا خاک باغچه را بکنند. خاک را که کنار می زدند بوی خفه کننده ی برگ های سوزنی کاج فضا را پر کرده بود. مستاجرهایی که پشت پنجره هایشان ایستاده بودند مجبور بودند دماغشان را بگیرند. موقعی که دیگر خورشید داشت پشت درخت های باغ از دیده پنهان می شد، زیر خاک باغچه ی سبزیجات یک جسد متلاشی شده پیدا کردند. کالبد شکافی معلوم کرد جسد متعلق به همسر بانو جی است و این که علت مرگ خفگی است. روی لباس خواب بانو جی هم اثری از خون پیدا کردند…