رمان اشتهای آمریکایی

گزیده ای از رمان:
عشاق جوانی بودند، زن و شوهر. دست در دست هم، در آن تابستان اول در اروپا، در میان دیدنی های معمول و همیشگی؛ و تابلوی «آفرینش جهان» اثر میکل آنژ، را هم در سیستین چَپِل دیدند؛ و یک ساعت بعد، سکندری خوران و پاکشان به خیابان های بند آمده از ترافیک رم برگشتند، به دل نور تند خورشید نیمروز، هر دو با سردرد، بی آن که حرف چندانی برای گفتن داشته باشند، لبخندزنان و منگ و مبهوت: و دستانی که دیگر در هم حلقه نشده بودند. بعد یکیشان پیشنهاد داد که ناهار بخورند، چون بعد از یک نیمروز گشت و تماشا، از گرسنگی داشتند هلاک می شدند، و آن یکی، مثل کسی که انگار تازه از خواب بیدار شده بود، گفت بله به گمانم حالا نوبت نهار است…
به نوشته ی نشریه ی گلمر:
رمان اشتهای آمریکایی احساس امنیت اخلاقی خواننده را نشانه می گیرد و تیرش به هدف می خورد.
پابلیشر زویکلی نیز درباره ی این رمان چنین اظهار نظر می کند:
جویس کرول اوتس، استاد داستانگویی، نوزدهمین رمان خود را به زندگی طبقه نخبگان حومه نشین آمریکا در اواخر دهه ی 80 اختصاص داده. مکانی که تصور می شود فقط اتفاقات خوب باید در آن رخ دهد، و سپس کلاف داستان هولناکی را می تند که در آن رویای آمریکایی به کابوس آمریکایی بدل می شود…