جنبش های اجتماعی در ایران پس از اسلام

“جنبش های اجتماعی در ایران پس از اسلام” به قلم “رضا رضازاده لنگرودی”، کتابی است که در آن مجموعه ای از مقاله های نویسنده یک جا جمع آوری شده است. این مقاله ها که در فاصله ی دهه ی شصت تا هشتاد شمسی در نشریات مختلف به چاپ رسیده اند، جنبش های سیاسی، دینی و اجتماعی ایران را در چند قرن نخست بعد از اسلام مورد واکاوی قرار می دهند.
در بخش اول کتاب که به جنبش های سیاسی اختصاص یافته، مواردی همچون جنبش های بخارای ابومسلم خراسانی، جنبش استادسیس، یوسف برم، جنبش روستایی سپیدجامگان، حسن اطراوش، جنبش مرداویج گیلی و اسفار بن شیرویه بررسی شده اند. در بخش دوم به جنش های اعتقادی پرداخته شده که پژوهشی در مرجئه، آرا و عقاید خرمدینان، زنادقه، ابن مقفع و جنبش نقطوی محمود پسیخانی صورت گرفته است. بخش سوم کتاب که بخش نهایی آن نیز هست، به طور ویژه به جنبش قرمطیان اختصاص دارد و “رضا رضازاده لنگرودی” در کنار کتاب شناسی تحلیلی جنبش قرمطی، به دیدگاه طبری پیرامون پیدایش آن ها، جنبش قرمطیان در بحرین، یمن و خراسان پرداخته است.
“رضا رضازاده لنگرودی” در “جنبش های اجتماعی در ایران پس از اسلام”، تلاش کرده تا بهره گرفتن از منابع شرقی و غربی، یک تصویر همه جانبه از فعالان سیاسی و چهره های کنش گر تاریخی در سده های نخست پس از ورود اسلام به ایران ارائه دهد و عملکرد افرادی را تحلیل کند که در بحبوحه ی نزاع بر سر قدرت و مناقشه های دینی، به مبارزه ی اقتدار و جهان روایی رفتند و نامشان به این عنوان در تاریخ ایران ثبت شد.