تفکر زائد

درباره ی کتاب:
تفکر زائد پندار و توهمی است که در لباس اندیشه متجلی می گردد. تا زمانی که این نوع تفکر (و در حقیقت توهم) حاکم بر ذهن است، زندگی و هستی انسان در ابری از تیرگی خواهد گذشت – بی هیچ هدف و مسیر روشن و بدون کمترین تسلط بر زندگی.
گزیده ای از کتاب:
ذهن ما عادت کرده است به اینکه جریانات و رویدادهای زندگی را از دو جنبه و دید نگاه کند و با آنها دو نوع رابطه داشته باشد: یکی دید یا رابطه ی واقعی، دیگری ذهنی. من می بینم شما به فرم خاصی راه می روید، دست تان را تند یا آهسته حرکت می دهید، پایتان را بلند یا کوتاه برمی دارید، راست یا خمیده راه می روید. در این دید من به راه رفتن شما به صورتی که واقعا هست نظر دارم – بدون هیچ تعبیر و معنای خاصی. ولی من تنها به این دید اکتفا نمی کنم. به راه رفتن شما از جنبه ی دیگری هم نگاه می کنم و در آن چیزی می بینم که مربوط به واقعیت راه رفتن نیست بلکه تعبیر و تفسیری است که ذهن خود من از راه رفتن شما می کند. مثلا می گوید این طرز راه رفتن موقرانه یا غیر موقرانه است، متواضعانه یا متکبرانه است، متشخصانه یا حقیرانه است. ما با تمام جریانات و پدیده های زندگی به همین شکل در رابطه ایم…