تاریخ فلسفه جلد هشتم از بنتام تا راسل

درباره ی کتاب از زبان نویسنده:
نگارنده در پیشگفتار مجلد هفتم از این تاریخ فلسفه اظهار امیدواری کرده بود که بتواند مجلد بعدی یعنی جلد هشتم را به شرح و بسط بعضی از جنبه های اندیشه ی فلسفی فرانسوی و انگلیسی در قرن نوزدهم اختصاص دهد. اینک فقط نیمه ای از این آرزو بر آمده است چه جلد حاضر به بیان فلسفه فرانسوی نمی پردازد بلکه یکسره مختص بیان بعضی از جنبه های اندیشه ی فلسفی انگلیسی و آمریکایی است. در واقع به بیان مطالب و موضوعات مانوسی می پردازد، ولی در یک تاریخ جامع فلسفه ی غرب، شک نیست که به همین موضوعات مانوس نیز باید پرداخت. از آنجا که کمابیش به بحث از فلسفه ی قرن بیستم هم کشیده شده ام، لازم است توضیح دهم که چرا فلسفه ی برتراند راسل – که خوشبختانه هنوز در میان ماست- نسبتا به تفصیل بر گذار شده حال آنکه شرح آراء لودویگ ویتگنشتاین که در سال 1951 در گذشت در موخره آمده و نیز در فصل مربوط به راسل اشارات معدودی به او شده است. هر چه باشد این نکته محرز است که راسل، هم در تعبیر و تفسیر منزلت گزاره های منطقی و ریاضیات نظری، هم در اتومیسم منطقی تا حدی تحت تاثیر ویتگنشتاین بود.
توضیح این امر ساده است. اندیشه ی راسل طبعا در متن جریان مخالفت با ایدئالیسم قرار دارد؛ و هر چند تاثیر نیرومندی بر پیدایش و سیر نهضت تحلیلی در اندیشه ی فلسفی قرن بیستمی انگلیس نهاده است، از بعضی وجوه مهم همچنان نظرگاه و برداشت سنتی خود را از نقش فلسفه حفظ کرده است. همدلی نداشتن او با آراء و اندیشه های اخیر ویتگنشتاین و بعضی جنبه های «فلسفه ی آکسفورد» زبانزد همگان است و …