ملک بهمن

داستان‌های عامیانه فارسی گنجینه‌هایی از مضمون، تمثیل، ضرب‌المثل‌ها و آداب و رسوم فارسی زبانان به شمار می‌روند. توجه به چنین گنجینه‌هایی، در اصل، پاسداشت فرهنگ و ادب کهن سرزمینی است به وسعت زبان فارسی. چه بسیار کسان که با خواندن این داستان ها با کتاب پیوندی همیشگی یافته اند زیرا این داستان ها که اغلب روایت پهلوانی و مردانگی و عشقند با نثری شیرین و پر طمطراق با افسانه سازی و خیال پردازی خواننده را بر سر شوق می آورند و به خواندن ترغیبش می کنند.
چه بسیار کسان که با خواندن این داستان‌ها به جرگه کتابخوانان پیوستند، زیرا این داستان‌ها که اغلب روایت پهلوانی و مردانگی و عشقند با نثری شیرین و با افسانه‌پردازی و خیالپردازی خواننده را بر سر شوق می‌آورند و به خواندن بیشتر ترغیبش می‌کنند. انتشارات ققنوس در چاپ جدید داستان‌های مجموعه ادبیات عامه با بهره بردن از نسخه‌های متعدد و با بکارگیری رسم الخط جدید، سعی نموده حتی‌المقدور نسخه‌ای به دور از لغزش‌ها و خوشخوان ارائه کند.
گزیده ای از کتاب:
ملک بهمن خوشحال شده برخاست، تعظیم کرد و اسلحه پوشید، غرق دریای آهن و فولاد گردید. مرکب کوه پیکر با زین و لجام مرصع کشیدند شاهزاده سوار شد. به فرموده ی ملکه صد نفر دختر در رکاب ملک بهمن سوار شدند. همه جا ملک بهمن در جلو بود و دختران در عقب سرش بودند و با خود می گفتند کاش این جوان میل و دلش به جانب ما باشد و خیالات فاسد می کردند. ملک بهمن هم سلطان عشق زرین ملک پری تمام شهربند وجودش را مسخر کرده می رفت تا به چمن خوش آب و هوایی رسید که چشمه های آب از هر طرف جاری و درختان بید مجنون در سر چشمه ها روییده و مرغان خوش الحان به ذکر ملک منان هر یک به نوایی صدا بلند کرده اند. پس ملک بهمن رو به جانب دختران کرد و گفت: جماعت در اینجا پیاده شویم قدری می بخوریم…