زندانی لاس لوماس

معرفی کتاب زندانی لاس لوماس
کارلوس فوئنتس نویسنده‌ای است که در آثار داستانی‌اش بسیار به انتقاد از قشر تازه به دوران رسیده و نوخاسته‌ای پرداخته که پس از انقلاب مکزیک و از دهه پنجاه به بعد میلادی ظاهر شدند. کسانی که با انقلاب به نان و نوایی رسیدند و تبدیل به غول‌های اقتصادی شدند و به دلیل رابطه خوب با آمریکا سیلاب کالاها و موادفرهنگی آمریگایی را روانه مکزیک کردند. یکی از نمونه‌های بارز آثار انتقادی فوئنتس در این‌باره «مرگ آرتمیو کروز» است که به سرگذشت و کابوس‌های قهرمان سابق انقلابی و مفسد اقتصادی امروزی پرداخته است.

رمان «زندانی لاس‌لوماس» نیز نمونه دیگری از همین نوع داستان‌های انتقادی فوئنتس و کندوکاوی دیگر در احوال مردم مکزیک و به‌خصوص همان قشر ثروتمند و نوکیسه است که از برکت نابسامانی سیاسی و اقتصادی به گنج رایگانی دست پیدا کردند و سرازپانشناخته دست به کارهایی زدند که پیامدهایش هم دامان خودشان و هم جامعه را گرفت.

داستان از این قرار است که نیکولاس سارمینتو، میرزابنویس دارالوکاله‌ای نه‌چندان معتبر، که با دست‌یافتن به اسرار زندگی یکی از همان آرتمیو کروزها، یک‌شبه وارث ثروتی هنگفت شده به خیال خود با این ثروت بادآورده می‌تواند به هرچه می‌خواهد برسد. او زنان زیباروی زیادی در اطراف خود جمع می‌کند، روابط پنهان اقتصادی زیادی با آمریکا دارد و تنها تفاوت او با آرتمیو کروز این است که یک نسل جلوتر است و سلطه خود را تا سال ۱۹۸۰ حفظ می‌کند. او با هزارویک بنگاه تولیدی و تجاری گرینگوها رابطه دارد و به قول خودش «تمام مجلات گرینگوها را مشترک شده تا مبادا چیزی از نوآوری‌های ایشان در عرصهٔ صنعت و مد و… از چشم او پنهان بماند.»

دنیای نیکولاس سارمینتو پیوسته پذیرای آدم‌هایی مثل خود او است و درواقع زندانی است که او را از واقعیت‌ دنیای بیرون و انسان‌های واقعی دور کرده است. تنگنای واقعی این زندان زمانی به چشم او می‌آید که در خانه دژمانندش زندانی‌اش می‌کنند تا تنها به نشخوار خاطراتش بپردازد:

«رک وراست به‌تان می‌گویم، فقط یک چیز به این زندگی آبرو و حیثیت می‌بخشد و آن هم احترامی است که من برای معشوقه‌های خودم قائل بودم. شما حق دارید مرا متهم کنید به این‌که خودخواهم، سطحی‌نگرم، متکبرم، از دیگران کار می‌کشم و بلد نیستم بند کفشم را ببندم. اما چیزی که به من نمی‌چسبد فضولی در کار دیگران است. فکر می‌کنم همین اسباب نجات من شده. حدس می‌زنم همین باعث شده زن‌ها دوستم داشته باشند. من ازشان توضیح نمی‌خواهم، توی گذشته‌شان کندوکاو نمی‌کنم.»